Γιατί η τηλεόραση μειώνει τις ικανότητες συγκέντρωσης και μάθησης των παιδιών και εφήβων;

Η τηλεόραση, επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τα παιδιά μας σε πολλούς τομείς.

Οι έφηβοι που παρακολουθούν τηλεόραση κάθε μέρα για τρεις ή περισσότερες ώρες, μπορεί να έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για προβλήματα στην προσοχή, δυσκολίες στη μάθηση και χειρότερη μακροχρόνια εκπαιδευτική εξέλιξη, τόσο κατά την εφηβεία όσο και κατά τα πρώτα χρόνια της ενήλικης τους ζωής.

Τα μικρά παιδιά που παρακολουθούν κάθε μέρα περισσότερες από δύο ώρες τηλεόραση, παρουσιάζουν περισσότερες πιθανότητες να έχουν προβλήματα στην ικανότητα συγκέντρωσης της προσοχής τους στην εφηβική ηλικία.

Τα συμπεράσματα αυτά, που πρέπει να προβληματίσουν ιδιαίτερα τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς, προέκυψαν από έρευνες στη Νέα Υόρκη και στη Νέα Ζηλανδία.

Τα παιδιά και οι έφηβοι στις ανεπτυγμένες χώρες, παρακολουθούν τηλεόραση για δύο ή περισσότερες ώρες κάθε μέρα. Το 90% του χρόνου αυτού, ξοδεύεται για παρακολούθηση προγραμμάτων ψυχαγωγίας και γενικής παρακολούθησης.

Οι ερευνητές υποθέτουν ότι ο υπερβολικός χρόνος παρακολούθησης προγραμμάτων ψυχαγωγίας στην τηλεόραση, συμβάλλει σε δυσκολίες της μάθησης διότι παίρνει από τα παιδιά χρόνο, ο οποίος θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για διάβασμα και εκτέλεση της κατ' οίκον εργασίας τους. Ταυτόχρονα απαιτεί λίγη πνευματική προσπάθεια, δημιουργεί δυσκολίες με τις δυνατότητες προσοχής και προάγει την αδιαφορία για το σχολείο.

Στους πιθανούς μηχανισμούς με αρνητικές επιπτώσεις για τα παιδιά που αναφέρονται, περιλαμβάνεται επίσης το ότι η παρακολούθηση για μεγάλα χρονικά διαστήματα προγραμμάτων στην τηλεόραση που ελκύουν μεγάλη προσοχή από τα παιδιά, καθιστά για αυτά τις συνήθεις καταστάσεις που βιώνουν την τάξη, χωρίς ενδιαφέρον.

Παράλληλα μειώνεται ο χρόνος που θα μπορούσε να αφιερώνεται για δραστηριότητες οι οποίες αυξάνουν και ενδυναμώνουν τις ικανότητες προσοχής και συγκέντρωσης των παιδιών όπως το διάβασμα και τα παιχνίδια, σε κρίσιμες περιόδους της πνευματικής και σωματικής τους ανάπτυξης.

Η σχέση μεταξύ παρακολούθησης της τηλεόρασης από έφηβους και της πνευματικής και εκπαιδευτικής τους εξέλιξης στην εφηβεία και στα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής, εξετάστηκε σε 678 οικογένειες στη Νέα Υόρκη από ψυχίατρους της ιατρικής σχολής του πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.

Οι γονείς και τα παιδιά ερωτήθηκαν για τις συνήθειες παρακολούθησης της τηλεόρασης και για τα σχολικά προβλήματα, τρεις φορές από το 1983 έως το 1993 όταν τα παιδιά είχαν μέσο όρο ηλικίας 14, 16 και 22 ετών. Μεταξύ 2001 και 2004, όταν ο μέσος όρος ηλικίας των παιδιών είχε φτάσει στα 33 έτη, συλλέχθηκαν πληροφορίες για τη δευτεροβάθμια και μεταγενέστερη εκπαίδευση και εξέλιξη τους.
Τα αποτελέσματα της παρακολούθησης της εξέλιξης των εφήβων αυτών, μας δίνουν ενδιαφέρουσες πληροφορίες.

Στην ηλικία των 14 ετών, 225 παιδιά (33,2%) ανέφεραν ότι παρακολουθούσαν τρεις ή περισσότερες ώρες τηλεόραση κάθε μέρα.

Όσο μεγαλύτερος ήταν ο χρόνος παρακολούθησης της τηλεόρασης των εφήβων μέσου όρου ηλικίας 14 ετών, τόσο περισσότερο αυξημένος ήταν ο κίνδυνος για τα ακόλουθα:

1. Συχνά προβλήματα στην ικανότητα συγκέντρωσης της προσοχής

2. Ανεπάρκεια συμπλήρωσης των κατ' οίκον εργασιών τους

3. Ύπαρξη συχνά, αισθημάτων πλήξης στο σχολείο

4. Κακούς βαθμούς

5. Αρνητική προσέγγιση για το σχολείο

6. Περισσότερες αποτυχίες στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση

7. Περισσότερες αποτυχίες στις μεταγενέστερες εκπαιδευτικές προσπάθειες των παιδιών (κολέγιο, πανεπιστήμιο ή άλλα)

Οι αρνητικές αυτές εξελίξεις, δεν εξαρτώνταν από άλλα κοινωνικά, οικογενειακά ή προσωπικά χαρακτηριστικά των παιδιών αλλά σχετίζονταν με τον υπερβολικό χρόνο παρακολούθησης της τηλεόρασης.

Επίσης οι γιατροί από τη Νέα Υόρκη, διεξήγαγαν 14 επιδημιολογικές, στατιστικές αναλύσεις για να δουν κατά πόσο ήσαν τα προβλήματα προσοχής και μάθησης που προκαλούσαν τον αυξημένο χρόνο παρακολούθησης της τηλεόρασης. Διαπίστωσαν ότι είναι ο υπερβολικός χρόνος παρακολούθησης τηλεόρασης που ευθυνόταν για τα προβλήματα και την αρνητική εξέλιξη που παρατηρήθηκαν στα παιδιά αυτά και όχι το αντίστροφο.

Υπάρχουν σημαντικά προληπτικά μηνύματα που μπορούμε να αποκομίσουμε από την ενδιαφέρουσα αυτή έρευνα.

Οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί και οι επαγγελματίες της υγείας, θα πρέπει να ενθαρρύνουν τους νέους να μην κοιτάζουν περισσότερο από τρεις ώρες τηλεόρασης κάθε μέρα. Αυτό θα συνέβαλλε, στην αποφυγή προβλημάτων προσοχής και μάθησης σε ένα σημαντικό ποσοστό, ευάλωτων εφήβων. Θα ήταν επίσης ενδιαφέρον να εξεταστεί εάν άλλες δραστηριότητες όπως ο αθλητισμός, η τέχνη και η μουσική, θα μπορούσαν να μειώνουν τον κίνδυνο προβλημάτων εκπαίδευσης κατά τη εφηβική ηλικία.

Σε μια άλλη επίσης ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ερευνητική εργασία, γιατροί από τη Νέα Ζηλανδία εξέτασαν κατά πόσο η υπερβολική παρακολούθηση τηλεόρασης από νεαρότερα παιδιά προκαλεί προβλήματα προσοχής.

Παρακολούθησαν 1037 (535 αγόρια και 502 κορίτσια) που γεννήθηκαν το 1972 και 1973 από την ηλικία των 5 έως 15 ετών. Διαπίστωσαν ότι μεταξύ 5 και 11 ετών τα παιδιά παρακολουθούσαν κατά μέσο όρο 2 ώρες τηλεόραση κάθε μέρα ενώ στις ηλικίες 13 έως 15 ετών παρακολουθούσαν 3,13 ώρες τηλεόρασης καθημερινά.

Η ανάλυση των αποτελεσμάτων έδειξε ότι τα παιδιά των εν λόγω ηλικιών που παρακολουθούσαν τηλεόραση για περισσότερο από δύο ώρες κάθε μέρα, είχαν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν προβλήματα προσοχής στην εφηβική τους ηλικίας. Τα παιδιά που κοίταζαν τηλεόραση για περισσότερο από τρεις ώρες, είχαν ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο για μελλοντικά προβλήματα στην εφηβική ηλικία.

Βλέπουμε λοιπόν ότι πράγματι η τηλεόραση, επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τα παιδιά μας σε πολλούς τομείς. Σίγουρα η τηλεόραση είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο και αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας.

Για αυτό εναπόκειται στους γονείς, στους εκπαιδευτικούς και στους επαγγελματίες της υγείας, να διδάσκουν τα παιδιά και τους έφηβους με ποιο τρόπο να χρησιμοποιούν καλύτερα την τηλεόραση έτσι ώστε αυτή να καταστεί ένα μέσο για την προσωπική τους ανέλιξη και πρόοδο και όχι αιτία προβλημάτων.

Ποιες αιτίες προκαλούν μολύνσεις στους νεφρούς (πυελονεφρίτιδα);

Χωρίς την κατάλληλη φροντίδα, υπάρχει κίνδυνος επανάληψης των μολύνσεων των νεφρών, με σοβαρό κίνδυνο για τη νεφρική λειτουργία.

Οι αιτίες που ευθύνονται για την πρόκληση μολύνσεων στους νεφρούς είναι πολλές.

Η αναγνώριση των παραγόντων αυτών, συμβάλλει στην πρόληψη και καλύτερη αντιμετώπιση των μολύνσεων των νεφρών που εάν δεν αντιμετωπισθούν κατάλληλα, μπορούν να προκαλέσουν μόνιμες βλάβες στη νεφρική λειτουργία ή να θέσουν τη ζωή σε κίνδυνο.

Συνήθως οι νεφρικές μολύνσεις προκαλούνται όταν βακτηρίδια από την ουρήθρα εισέρχονται στην ουροδόχο κύστη, προκαλούν κυστίτιδα και στη συνέχεια ανέρχονται δια των ουρητήρων και προσβάλλουν τους νεφρούς.

Σπανιότερα, οι νεφροί μολύνονται από βακτηρίδια που κυκλοφοράν στο αίμα του ασθενούς (βακτηριαιμία, σηψαιμία). Η πηγή εισόδου στον οργανισμό και η εστία μόλυνσης βρίσκεται αλλού αλλά τα μικρόβια διαμέσου του αίματος φτάνουν στους νεφρούς.
Οι πιθανές αιτίες μολύνσεων των νεφρών, περιλαμβάνουν:

1. Κυστίτιδα (μόλυνση της ουροδόχου κύστης)

2. Καθετήρας που τοποθετείται στην κύστη για διοχέτευση των ούρων

3. Εξετάσεις με ενδοσκοπική μέθοδο (κυστεοσκόπιο) της ουρήθρας και της ουροδόχου κύστης

4. Χειρουργικές επεμβάσεις στο ουροποιητικό σύστημα

5. Αύξηση του μεγέθους του προστάτη

6. Πέτρες στους νεφρούς

7. Ανωμαλίες του ουροποιητικού συστήματος που εμποδίζουν την κανονική ροή των ούρων

Οι γυναίκες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο πυελονεφρίτιδας από ότι οι άνδρες. Η ουρήθρα των γυναικών έχει μικρότερο μήκος από ότι η ουρήθρα των ανδρών. Έτσι τα μικρόβια μπορούν ευκολότερα να εισέλθουν στην ουροδόχο κύστη και να τη μολύνουν.

Επίσης η γυναικεία ανατομία, διευκολύνει λόγω εγγύτητας, την είσοδο στην κύστη βακτηριδίων που προέρχονται από την περιοχή του πρωκτού και του κόλπου. Τα βακτηρίδια αυτά αφού εισέλθουν στην κύστη, μπορούν στη συνέχεια να ανέλθουν και να προκαλέσουν πυελονεφρίτιδα.

Τα εμπόδια στη ροή των ούρων στο ουροποιητικό σύστημα, διευκολύνουν τις μολύνσεις των νεφρών. Καταστάσεις αυτού του τύπου μπορούν να δημιουργηθούν από εκ γενετής ή επίκτητες ανατομικές ανωμαλίες του ουροποιητικού συστήματος, πέτρες στους νεφρούς, καλοήθη μεγέθυνση ή καρκίνο του προστάτη.

Στην κυστεοουρητηρική παλινδρόμηση, τα ούρα επιστρέφουν από την ουροδόχο κύστη πίσω προς τους ουρητήρες και τους νεφρούς. Στην παιδική ηλικία, η κυστεοουρητηρική παλινδρόμηση είναι συχνή αιτία πυελονεφρίτιδας. Ο κίνδυνος για μόλυνση των νεφρών λόγω της πάθησης αυτής παραμένει ψηλός σε όλες τις ηλικίες.

Οι καθετήρες στην ουροδόχο κύστη, χρησιμοποιούνται για διάφορους λόγους. Επιτρέπουν την έξοδο των ούρων από την ουροδόχο κύστη των ούρων σε ασθενείς με προβλήματα προστάτη, σε ασθενείς που χειρουργούνται, σε μονάδες εντατικής παρακολούθησης, σε κλινήρεις ασθενείς και σε άτομα με ορισμένες νευρολογικές παθήσεις. Όταν ένας καθετήρας παραμένει στην ουροδόχο κύστη για μεγάλα χρονικά διαστήματα ευνοεί τη μόλυνση του ουροποιητικού συστήματος.

Νευρολογικές παθήσεις που προκαλούν απώλεια της αίσθησης στην ουροδόχο κύστη, διευκολύνουν τις μολύνσεις των νεφρών. Οι ασθενείς με βλάβες του νωτιαίου μυελού ή άλλων νεύρων που ελέγχουν την ουροδόχο κύστη, κινδυνεύουν περισσότερο.

Οι αδυναμίες της άμυνας του οργανισμού, αυξάνουν τον κίνδυνο πυελονεφρίτιδας. Το ανοσοποιητικό σύστημα εξασθενεί από διάφορες ασθένειες όπως ο διαβήτης, ο καρκίνος, το AIDS και άλλες.

Ταυτόχρονα, τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση ορισμένων ασθενειών όπως η χημειοθεραπεία, τα ανοσοκατασταλτικά που χρησιμοποιούνται σε αυτοάνοσες ασθένειες ή για την πρόληψη απόρριψης μοσχευμάτων σε μεταμοσχευμένους ασθενείς, αυξάνουν τον κίνδυνο πυελονεφρίτιδας.

Η αντιμετώπιση μολύνσεων του ουροποιητικού συστήματος πρέπει να γίνεται έγκαιρα και να λαμβάνονται μέτρα ελαχιστοποίησης των καταστάσεων που προάγουν την είσοδο βακτηρίων σε αυτό.

Χωρίς την κατάλληλη φροντίδα, υπάρχει κίνδυνος επανάληψης των μολύνσεων των νεφρών, με σοβαρό κίνδυνο για τη νεφρική λειτουργία.

Το λίπος στην κοιλιά και η στένωση των στεφανιαίων αρτηριών της καρδίας σε νέους ανθρώπους

01-09-2007

Η κοιλιακή παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο για καρδιακά επεισόδια.

Η παχυσαρκία της κοιλιάς, με το λίπος που συσσωρεύεται, είναι γνωστό ότι αυξάνει τον κίνδυνο πρόκλησης αθηρωμάτωσης και στένωσης των αρτηριών.

Ένα βασικό ερώτημα που απασχολεί τους γιατρούς και άλλους ερευνητές, είναι η ηλικία στην οποία αρχίζει η παχυσαρκία της κοιλιάς να προκαλεί προβλήματα στις στεφανιαίες αρτηρίες της καρδίας.

Στην εποχή μας, η παχυσαρκία θεωρείται ως μία από τις μεγαλύτερες απειλές στην υγεία των ανθρώπων. Η πάθηση προσβάλλει όλο και περισσότερα παιδιά, έφηβους και νέους ενήλικες.

Είναι λοιπόν σημαντικό να γνωρίζουμε από ποια ηλικία αρχίζουν οι πρώτες βλάβες των ζωτικών αρτηριών της καρδίας εξαιτίας της παχυσαρκίας και ιδιαίτερα του υπερβολικού λίπους που συσσωρεύεται πολύ συχνά στην κοιλιά.

Για να ρίξουν περισσότερο φως στο πρόβλημα, Αμερικανοί γιατροί από 4 νοσοκομειακά ερευνητικά κέντρα, μελέτησαν σχεδόν 3 χιλιάδες νέους ανθρώπους, ηλικίας από 18 έως 30 ετών. Η έρευνα άρχισε το 1985 και μετρήθηκαν μεταξύ άλλων οι περίμετροι μέσης και περιφέρειας γοφών στην αρχή, 10 και 15 χρόνια μετά.

Στα 15 χρόνια από την έναρξη, δηλαδή μεταξύ 2001-2002, μετρήθηκε η ασβεστοποίηση των στεφανιαίων αρτηριών της καρδίας με τη βοήθεια της αξονικής τομογραφίας. Η ασβεστοποίηση είναι δείκτης της εναπόθεσης ασβεστίου στις αρτηρίες και αποτελεί ένα πρώιμο δείκτη της αθηρωμάτωσης.

Η κοιλιακή παχυσαρκία βρέθηκε να έχει ισχυρό συσχετισμό με την ασβεστοποίηση των στεφανιαίων αρτηριών της καρδίας. Οι νέοι άνθρωποι με τη μεγαλύτερη περίμετρο κοιλιάς, είχαν 70% περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάζουν ασβεστοποίηση των στεφανιαίων τους.
Το συμπέρασμα των Αμερικανών γιατρών είναι ότι η κοιλιακή παχυσαρκία που αξιολογείται εύκολα με την μέτρηση περιμέτρου κοιλιάς, σχετίζεται με την πρώιμη αθηρωμάτωση των ζωτικών αρτηριών της καρδίας.

Αυτό δείχνει ότι η συσσώρευση λίπους στην κοιλιακή χώρα των νέων, μπορεί να δημιουργεί από νωρίς στη ζωή τους, τις προϋποθέσεις για σοβαρά καρδιακά επεισόδια αργότερα.

Επισημαίνεται ότι η κοιλιακή παχυσαρκία, συσχετίζεται και με άλλους σοβαρούς κινδύνους για την υγεία όπως ψηλή πίεση κα διαβήτη.

Πρόσφατα στοιχεία από την Ευρωπαϊκή Ένωση, δείχνουν ότι 27% των ανδρών και 38% των γυναικών είναι παχύσαρκοι. Η Παγκόσμιος Οργάνωση Υγείας αναφέρει ότι ο αριθμός των ανθρώπων που παρουσιάζουν παχυσαρκία σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες, έχει τριπλασιαστεί από το 1980 έως σήμερα.

Η παχυσαρκία θεωρείται πανδημία που πλήττει τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επηρεάζει πολύ αρνητικά την οικονομία των 27 κρατών μελών της. Ευθύνεται για το 7% των εξόδων που χρειάζονται για ιατρική περίθαλψη στα κράτη μέλη.

Υπολογίζεται ότι 3 εκατομμύρια παιδιά στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι παχύσαρκα και κάθε χρόνο, 85.000 καθίστανται παχύσαρκα. Τα παχύσαρκα παιδιά του σήμερα, θα είναι οι παχύσαρκοι ενήλικες του αύριο.

Οι επιπτώσεις στην προσωπική τους ζωή και υγεία θα είναι μεγάλες. Ταυτόχρονα, θα είναι αιτία απώλειας παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης ενώ τα οικονομικά έξοδα που θα απαιτούνται για την περίθαλψη παχύσαρκων ενηλίκων, θα είναι δυσβάσταχτα για τα κράτη μέλη.

Συνοπτικά, θα συγκρατήσουμε ότι η κοιλιακή παχυσαρκία στους νέους, σχετίζεται με αρχικά στάδια αρτηριοσκλήρυνσης των στεφανιαίων αρτηριών της καρδίας και δείχνει αυτούς που κινδυνεύουν από στεφανιαία νόσο αργότερα στη ζωή.

Ο κίνδυνος που διατρέχουν οι νέοι, για έμφραγμα μυοκαρδίου, καρδιακή ανεπάρκεια και στεφανιαία νόσο της καρδίας λόγω κοιλιακής παχυσαρκίας με αυξημένο λίπος στην κοιλιακή χώρα, επιβάλλει την άμεση και συνεχή λήψη μέτρων πρόληψης και αντιμετώπισης της παχυσαρκίας σε παιδιά, έφηβους και νέους ενήλικες.

Προφυλακτική ακτινοθεραπεία για καρκίνο πνευμόνων αυξάνει σημαντικά την επιβίωση

29-08-2007

Η προφυλακτική κρανιακή ακτινοθεραπεία στο μικροκυτταρικό καρκίνο πνευμόνων αυξάνει σημαντικά την επιβίωση.

Η προφυλακτική ακτινοθεραπεία που χορηγείται στο κρανίο μετά από τη χημειοθεραπεία σε ασθενείς που πάσχουν από μικροκυτταρικό καρκίνο των πνευμόνων, μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης μεταστάσεων στον εγκέφαλο και διπλασιάζει τον ένα χρόνο επιβίωσης.

Το ιδιαίτερα ενδιαφέρον αυτό συμπέρασμα, προέκυψε από ευρεία έρευνα που διεξάχθηκε σε διάφορα νοσοκομεία στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Έρευνα και Θεραπεία του Καρκίνου (European Organisation for Research and Treatment of Cancer, EORTC).

Ο μικροκυτταρικός καρκίνος των πνευμόνων, είναι μια επιθετική μορφή καρκίνου που αποτελεί το 15% του συνόλου όλων των νέων καρκίνων του πνεύμονα που εμφανίζονται. Οι πλείστοι ασθενείς με τη νόσο, δυστυχώς κατά τη διάγνωση παρουσιάζονται σε προχωρημένα στάδια με διασπορά του καρκίνου και σε άλλα μέρη του σώματος.

Χωρίς θεραπεία, η οποία είναι η χημειοθεραπεία, ο μέσος όρος του χρόνου επιβίωσης των ασθενών είναι 2 έως 4 μήνες. Παρά τη χορήγηση της θεραπείας, στους πλείστους ασθενείς, ο μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα οδηγεί στο θάνατο σε χρονικό διάστημα 1 έτους από τη διάγνωση.

Οι μεταστάσεις του μικροκυτταρικού καρκίνου των πνευμόνων στον εγκέφαλο, είναι κύρια αιτία θανάτου. Προκαλούν επίσης στους ασθενείς αυτούς, σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στις ψυχολογικές και σωματικές τους λειτουργίες.

Έρευνες που έγιναν το 1980, είχαν δείξει ότι σε ασθενείς με μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα σε περιορισμένο, αρχικό στάδιο και με πλήρη ανταπόκριση στη χημειοθεραπεία, η προφυλακτική ακτινοθεραπεία στον εγκέφαλο μείωνε τον κίνδυνο εγκεφαλικών μεταστάσεων και βελτίωνε τη χρονική διάρκεια επιβίωσης των ασθενών.

Στη νέα Ευρωπαϊκή πολυκεντρική θεραπευτική έρευνα που σας παρουσιάζουμε, οι γιατροί χρησιμοποίησαν την προφυλακτική κρανιακή ακτινοθεραπεία σε ασθενείς με προχωρημένα στάδια μικροκυτταρικού καρκίνου πνευμόνων. Σε 286 ασθενείς στους οποίους αρχικά δόθηκε χημειοθεραπεία (4 έως 6 κύκλοι) και παρουσίασαν ανταπόκριση, έγινε τυχαιοποιημένη κατανομή για χορήγηση προφυλακτικής ακτινοθεραπείας ή μόνο απλά παρακολούθηση.
Μετά από 1 χρόνο, μόνο 14,4% των ασθενών που έλαβαν προφυλακτική ακτινοθεραπεία υπέφεραν από συμπτωματικές μεταστάσεις του καρκίνου στον εγκέφαλο. Αντίθετα σε 40,4% των ασθενών που δεν έλαβαν ακτινοθεραπεία στον εγκέφαλο, υπήρχαν συμπτωματικές μεταστάσεις.

Επιπρόσθετα, 27,1% των ασθενών που έλαβαν ακτινοθεραπεία βρίσκονταν στη ζωή σε σύγκριση με 13,3% αυτών που δεν έλαβαν ακτινοθεραπεία.

Το συμπέρασμα των Ευρωπαίων γιατρών είναι ότι η προφυλακτική κρανιακή ακτινοθεραπεία στο μικροκυτταρικό καρκίνο πνευμόνων, μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο εκδήλωσης συμπτωματικών εγκεφαλικών μεταστάσεων και αυξάνει σημαντικά την επιβίωση.

Θεωρούν ότι επειδή η ακτινοθεραπεία αυτή, είναι καλά ανεκτή και δεν επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα της ζωής, θα πρέπει να προσφέρεται πλέον συστηματικά σε όλους τους ασθενείς με μικροκυτταρικό καρκίνο των πνευμόνων σε εκτεταμένα στάδια και των οποίων η νόσος ανταποκρίνεται στην αρχική χημειοθεραπεία.

How should ethics be incorporated into public health policy and practice?

Carl H Coleman^a, Marie-Charlotte Bouësseau^b, Andreas Reis^b, Alexander M Capron^c

The ethical obligations of those who work for health are as old as the health professions themselves; indeed, the commitment to place the interests of clients above all else is one of the hallmarks of professionalism. Ethical prescriptions are found in many cultures, such as the oath and associated writings of Hippocrates in ancient Greece and the writings of the medieval Jewish philosopher Maimonides. Though originating with the professions, ethical duties are of concern to society in general, and their violation – as by the doctors who conducted experiments in the Nazi prison camps – can constitute human rights as well as ethical violations.

In response to the tremendous expansion of the powers of medicine and biomedical science in the 20th century, the new field of bioethics emerged in the 1960s, first in North America and western Europe and eventually around the world. With contributions not only from moral philosophers but also from physicians, nurses and other health professionals, social and natural scientists and lawyers, bioethics has become a field of major concern. Health professionals, health authorities and the public debate the issues raised by organ and tissue transplantation, unequal access to life-saving medicines, new reproductive technologies and vast increases in the numbers and types of clinical trials.

While abundant analysis and official guidelines have been produced on most of the ethical issues in health care and research, until recently the field of public health received relatively little attention among ethicists. Similarly, while ethical questions have always been an implicit part of public health practice, the idea of incorporating a formal process of ethical deliberation into public health policy-making remains relatively new. As the ethics of public health receives greater attention, new paradigms and methods of ethical analysis will have to be developed. In particular, whereas medical ethics has traditionally aimed to protect individual interests in the context of the physician–patient relationship, public health ethics focuses on the design and implementation of measures to monitor and improve the health of broader populations. In addition, public health ethics must look beyond health care per se to consider the structural conditions, and social and economic determinants that promote or inhibit the development of healthy societies.

Incorporating ethical analysis into public health raises many challenging questions. For example, what does ethical analysis add to public health beyond legal or public policy analysis? Is the law itself subject to a process of ongoing ethical scrutiny? When ethicists appeal to “values”, who gets to decide which values are worthy of protection or how these values should be prioritized in cases of conflict? How should ethical analysis address the tension between universal principles and culturally specific values, and find common ground among individuals from diverse cultural backgrounds? Such questions have practical implications for how public health policies are designed, implemented and evaluated. For example, when public health authorities make decisions about allocating limited resources, they will implicitly or explicitly determine which principles and values underlie those decisions. Such decisions also vary according to the processes by which they are made and to what extent the public, nongovernmental and international organizations, and national or regional governments participate in these processes.

A Bulletin theme issue, to be published in August 2008, will provide a forum for examining these and related issues. The goal of this theme issue is to explore how ethical considerations have been and should be incorporated into decision-making about public health issues. The Bulletin encourages the submission of papers covering practical examples that illustrate how ethical questions have been addressed at the domestic and international levels. For example, how have governments or professional associations used ethical analysis to evaluate health-care workers’ obligations during influenza pandemics? What does ethics have to say about the use of financial incentives to increase the supply of organs for transplantation? In general, we seek to publish specific examples of structures and processes that have been used for ethical deliberation, combined with a candid examination of these options’ advantages and drawbacks. Contributions from authors from developing countries are particularly welcome.

It is hoped that the papers in this issue will help national policy-makers reflect on the need to consider ethics in formulating and implementing health policies, while also providing best practices that can be adapted to specific national contexts. The issue will provide a forum for units at WHO headquarters and regional offices that have engaged in ethical analysis of their programmes to share their work. Finally, the empirical basis of the papers will provide much-needed data about global efforts to address ethical issues and the impact these efforts are having on the health of populations.

The deadline for submissions is 11 January 2008. All submissions will go through the Bulletin’s peer review process. ■

Τέλος Εξεταστικής

..................................................όχι άλλη Amelie....!! καλό καλοκαίρι σε όλους..

WORLD'S HIGHEST MOBILE CALL

British man makes history with Mount Everest callA British climber has set a world record by making the first mobile telephone call from the top of Mount Everest.

Rod Baber made the historic call at 5.37 local time (1.37 BST) on Monday 21st May 2007, saying "It's cold, it's fantastic, the Himalayas are everywhere." He also sent a text message from the summit.

The world's highest peak now receives mobile phone coverage thanks to a phone mast installed by China Telecom at the base camp in Rongbuk. Although the phone used to make this first call was not modified in any way, Mr Baber had to carry the battery within his clothes to keep it warm enough to function in the -30º temperatures.

The development in technology has been welcomed by many involved in such extreme outdoor pursuits. The president of Nepal's Mountaineering Association, Ang Tsering Sherpa, said, "It's good news because communications are essential in the mountains where climbers face huge risks. The mobile coverage could help in rescue operations." Mr Baber also expressed his appreciation of having a mobile phone on such expeditions, and spoke of "the added confidence and peace of mind to know that friends, family and even help were just a phone call away."

The call is one of several stunts being carried out in the current Everest climbing season. Last week saw Bear Grylls, a former British soldier, make the first flight over the summit using a powered paraglider. Forthccming high altitude stunts include Wim "Iceman" Hof, a Dutchman who claims to have a special ability to withstand the cold, attempt to reach the top of the peak wearing just shorts, boots, gloves and a cap.

This year 550 people are expected to reach the summit of Mount Everest during the climbing season.

This article differs but finally doctors interests are wider than people believes.

Πράσινο φως στην Ελβετία για το πρώτο εμβόλιο κατά του καρκίνου στον εγκέφαλο

Λονδίνο
Το αμερικανικό εργαστήριο Northwest Biotherapeutics ανακοίνωσε ότι έλαβε άδεια να διαθέσει στην ελβετική αγορά το πρώτο θεραπευτικό εμβόλιο κατά του καρκίνου του εγκεφάλου.

Το εμβόλιο DCVax-Brain, που παρασκευάζεται στις ΗΠΑ, έλαβε το πράσινο φως από το ελβετικό ινστιτούτο δημόσιας υγείας και αναμένεται να είναι διαθέσιμο για τους ασθενείς γύρω στον Σεπτέμβριο.

Η είδηση ανακοινώθηκε από το Χρηματιστήριο του Λονδίνου, όπου είναι καταχωρημένη η εταιρεία.

«Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι που είμαστε η πρώτη εταιρεία η οποία εισάγει στην αγορά ένα θεραπευτικό εμβόλιο για τον καρκίνο του εγκεφάλου, για τον οποίο οι πιθανότητες επιβίωσης είναι πολύ μικρές», δήλωσε ο Αλτον Μπόιντον, διευθυντής της αμερικανικής φαρμακοβιομηχανίας.

Το εμβόλιο είναι σχεδιασμένο να αναγκάζει το ανοσοποιητικό σύστημα να αναγνωρίζει τους όγκους και να τους επιτίθεται. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των μέχρι τώρα κλινικών μελετών, αυξάνει από τους 6,9 στους 18,1 μήνες το διάστημα μέχρι την επανεμφάνιση της νόσου και παρατείνει τη μέση διάρκεια επιβίωσης από τους 14,6 στους 33 μήνες.

Η Northwest Biotherapeutics σκοπεύει να υποβάλει προς έγκριση το φάκελο του εμβολίου στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη στις αρχές του 2009, ανάλογα με την πρόοδο της φάσης ΙΙ των κλινινών που πραγματοποιούνται σε Αμερικανούς ασθενείς.

Το DCVax-Brain έχει ήδη καταχωρηθεί στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες ως «ορφανό» προϊόν, καθώς προορίζεται για περιορισμένο αριθμό ασθενών. Το καθεστώς θα του εξασφαλίσει για πολλά χρόνια την αποκλειστικότητα στις αγορές όπου έχει λάβει άδεια κυκλοφορίας.

Σύμφωνα με τις δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν από την Northwest Biotherapeutics σε ασθενείς που έχουν πρόσφατα διαγνωσθεί,

,με πληροφορίες από ΑΠΕ/Γαλλικό

Have scientists found a way to read your mind?

Many of who saw the movie "Minority Report" experienced two distinct reactions: first, "Please, this is pure science fiction" and then, "There but for the grace of God..." Really, how many of us have not fantasized at least once about what we would do if we ever came upon that guy who stole our car? And maybe on a trip to Best Buy, you imagined for a second what it would be like to just pick up that 60-inch DLP out-of-the-box set, hoist it on your back and walk out of the store. Would you get tackled by a salesperson?
But these are just passing thoughts, even the stuff of jokes. They're not actually plans, right? The distinction between the two is just a part of the ethical debate surrounding a study published in the journal Current Biology in February 2007, which reports the findings of an experiment on reading people's intentions. The study, led by John-Dylan Haynes of the Max Planck Institute for Human Cognitive Brain Sciences in Germany, shows that through brain scans and corresponding computer software designed to correlate specific brain activity with specific thoughts, researchers are able to read people's intentions with great accuracy.
The study used functional MRI (fMRI) to monitor subjects' brain activity while they formed and held an intention. The researchers told each subject that they were about to see a set of two numbers, and they should decide beforehand what they wanted to do with those numbers -- either add them or subtract them. There was a several-second delay during which the subjects were supposed to focus on this intention. By clearly separating the intentions from the numbers themselves and the subsequent mathematical action, the researchers sought to isolate the brain activity association with the intended action ("I'm going to add it" or "I'm going to subtract it") from any brain stimulation resulting from the numbers and the calculations.
The brain scans were one part of the study; the other part went on behind the scenes. The researchers had to decide which types of brain activity would indicate which intention in order to establish a computer algorithm that would read the fMRI results. The software incorporates a high degree of complexity. Brain patterns are not necessarily localized; sometimes, in order to fully grasp what's happening, you need to be able to interpret patterns from different parts of the brain simultaneously. Technological innovation plays a large part in what appears to be a successful attempt to read people's minds.
Using a combination of the brain scans and the computer software, researchers were able to "guess" whether the subject intended to add or subtract the upcoming numbers with 70 percent accuracy -- not a bad success rate for mind reading. Activity patterns in the middle of the prefrontal cortex were different depending on whether the subject intended to add or intended to subtract. The researchers essentially looked around the brain and decided, based on all of the activity they were seeing and especially the patterns of stimulation in the prefrontal cortex, whether the brain was preparing to add or subtract.
The study also proved some fascinating hypotheses set forth in other experiments that will no doubt lead to some very speedy progress in the area of mind reading via brain scan:
Freely chosen intentions are stored in the prefrontal cortex.
Intentions based on external orders are stored in a different part of the brain than those based on internal choice. Intentions based on "following orders" live on the surface of the brain, not deep in the gray matter.
When intentions are acted upon, the neural activity moves to a slightly different part of the brain, meaning the brain essentially "copies" the intention and transfers it in order to convert it into action. The next step in the research is to build on these results to create a sort of mind-reading database of intentions. If scientists can accurately pinpoint the brain activity signaling particular intentions -- such as violent or criminal intentions, the intention to lie, or the intention to read or speak a specific word or move a limb in a certain way, the uses of this process are endless. This is where the ethical debate comes in.
Advances in mind reading can lead to better brain-activated wheelchairs, computers and artificial limbs. A person without the use of his hands could think, "I plan to go to check my e-mail," and a computer could open up that person's inbox. But on the darker side, while the current state of the art is very rudimentary, mind-reading technology could ultimately be used to stop a crime before it's even committed, with the government implanting everyone with chips that alert the authorities if a person's brain stores the intention to break the law. But what if that intention is just a passing thought? Some scientists fear this new technology will be put to use before all the kinks are ironed out, and many have called on the scientific community to hold an international discussion on the ethical implications of mind reading.

Sources
"Revealing Secret Intentions in the Brain." Press Release. Max Planck Society. Feb. 8, 2007.http://www.mpg.de/english/illustrationsDocumentation/documentation/pressReleases/2007/pressRelease20070206/index.html
Sample, Ian. "The brain scan that can read people's intentions." GuardianUnlimited. Feb. 9, 2007.http://www.guardian.co.uk/science/story/0,,2009217,00.html

DNA REVEALS DISEASE

Analysis of the DNA of 17,000 volunteers found genetic variations between people suffering from depression, Crohn’s disease, coronary heart disease, hypertension, rheumatoid arthritis and certain types of diabetes.The team of 200 scientists from the Wellcome Trust used ‘gene chips’ (tagged sequences of DNA) to identify the genetic differences across the entire genome. Many of the genes identified were found in parts of the genome not previously associated with disease. Future screening may be able to test for combinations of genes to discover the potential risk of disease.

Do girls really talk more than guys?

Psychologists are dispelling the myth that women are more talkative than men. Six years of in depth research shows little difference between the daily word counts of the sexes. Admittedly women do come out on top, but only by a small margin.

Researchers at the University of Arizona recorded the conversations of 400 US and Mexican students using an EAR, an electronically activated recorder, triggered when study participants started to speak. On average, women spoke 16,215 words a day, while men spoke 15,669.

The findings, published in the journal Science, challenge recent claims made by a renowned neuropsychiatrist that women use nearly three times as many words as men every day. In the bestseller The Female Brain, Louann Brizendine famously quoted a figure of 20,000, versus 7000 for men, however these numbers have been widely disputed.

SECOND SKIN

Skin tissue grown in the lab has been used to heal patients’ wounds in tests. Scientists from the British biotechnology company Intercytex Group Plc developed the artificial skin, ‘ICX-SKN’, which is able to integrate successfully into surrounding tissue.

ICX-SKN is a matrix of skin cells called fibroblasts, which are the same cells responsible for creating collagen in natural skin. The fibroblasts are taken from donors and encouraged to grow in the lab. As they grow, they build a mesh-like framework – just as they would in real skin. Within a month of treatment, ICX-SKN melds with the patient’s own skin.

This new breakthrough could mean an end to painful skin grafts, currently the best available option for those suffering serious wounds such as burns. The next step is to test the synthetic skin on larger wounds. The researchers eventually hope to create an off-the-shelf product.

At a glance: Occupied Palestinian Territory

Recent violence in Gaza leaves many young people shaken

© UNICEF/HQ07-0772/El Baba

With his school bag over his shoulder, a boy walks cautiously through a scene of recent intra-Palestinian fighting in Gaza.

By Amy Bennett

NEW YORK, USA, 19 June 2007 – The recent intra-Palestinian violence in the Gaza Strip left many young people traumatized and unable to carry out their daily activities. Last week’s clashes between Hamas and Fatah killed more than 110 people and injured another 500.

Families cowered in their homes, unable to venture out, many without electricity and water. Young people were left with nothing to do but wait and hope, disappointed over the cancellation of summer plans and the uncertainty that is now a part of their lives.

“Last week, life wasn’t going that well,” recalled Julie, 17, one of several Palestinian youths who spoke to UNICEF Radio about their ordeal. “They were continuously shooting for five days,” she continued. “The situation was really bad. Nobody was able to get out of the house, not even able to get near a window.”

© UNICEF/2007/El Baba

A girl tries to climb up to help her brother above the doorway of their home in the Rafah refugee camp, southern Gaza.

‘Fighting in the streets’

Bombs did extensive damage to the electricity network in Gaza, and many people lost power in their homes. The outage also interrupted sewage and water-supply services.

Fear was most deeply felt by civilians near the areas where fighting was most intense.

“The last week was awful. It was a nightmare,” said Chris, 13. “There was conflict near our house, and everywhere we heard the clashes. We couldn’t leave our house.

“We went in the bathroom and we stayed there for the whole day. When it was time to sleep, we slept on the ground, because we were afraid of bullets coming into our house,” he noted.

“It was a mess,” reported Mustafa, another teenager. “It was all masked men fighting in the streets. They just threw the bombs and many, many houses here got attacked for nothing. Many civilians died, just walking in the streets or while they were in their homes.”

© UNICEF/HQ07-0775/El Baba

Palestinian children fly a kite next to a destroyed house in Rafah.

Final exams disrupted for many

Mustafa and other students who were taking their Tawjihi exams (secondary-school matriculation finals) amidst the crisis were under considerable stress. Some did not do as well as they had hoped, while others missed the tests entirely. Still, some 24,000 students sat their exams each day.

“It was really hard for me to concentrate on my studies with all this shooting and fighting on the other side,” said Yaffa, 18.

Added Mustafa: “I had to miss one of my exams. We didn’t leave our home for a few days.”

Despite these challenges, both Mustafa and Yaffa hope their test scores will help them get into the universities they choose.

Relief aid from UNICEF

In the aftermath of last week’s violence, UNICEF is planning to ship much-needed vaccines to Gaza. Hospitals there have been hard hit; they still lack vascular surgery kits, blood units, X-ray films, sutures, lab supplies and orthopaedic casts. Many essential drugs are running out.

© UNICEF/HQ07-0776/El Baba

A boy plays with friends in the Gaza refugee camp in the northern Gaza Strip.

UNICEF is also planning to provide 50,000 litres of diesel fuel through its partner, the Coastal Municipalities Water Utility, while the provision of fuel through regular channels is restored.

And psychosocial counselling teams have resumed their work in Gaza through a partnership between UNICEF and local non-governmental organizations. The teams are currently screening children in the most affected areas to identify those who require the most attention.

Living with fear and uncertainty

In the meantime, young people like Julie, Chris, Mustafa and Yaffa must live with the trauma they have endured, and face an uncertain future.

“We are afraid that electricity and water will stop,” said Chris. “We are afraid that there is no money, and no food that will enter Gaza because all the borders with countries that support Gaza are closed. Last summer, the same thing happened.

“I am afraid to go out, and so are my friends in Gaza, because we are afraid that the conflicts will resume,” he explained.

“Every time I hope that they will get everything fixed,” lamented Julie, “they turn back to fighting, again and again, over and over. They never stop.”

Άρωμα... τοξίνης !!! Tοξικά αποδεικνύονται 36 γνωστά αρώματα, σύμφωνα με την Greenpeace.

Τα αρώματα που φοράμε μάς εκθέτουν σε χημικές ουσίες που μπορούν να διεισδύσουν στο σώμα, δεν διασπώνται εύκολα και πιθανόν να έχουν ανεπιθύμητες επιπτώσεις στην υγεία μας.

H οργάνωση Greenpeace έδωσε χθες στη δημοσιότητα μια έρευνα, στο πλαίσιο της οποίας 36 γνωστά αρώματα ελέγχθηκαν από ένα ολλανδικό εργαστήριο (ΤΝΟ) για δύο δυνάμει επικίνδυνες ομάδες χημικών ουσιών: τους φθαλικούς εστέρες και τα συνθετικά musk (μόσχος, ένα πολύ σημαντικό συστατικό της αρωματοποιίας, που στη φυσική μορφή του λαμβάνεται από αδένες ζώων). H τρέχουσα νομοθεσία δεν ορίζει ανώτατα επίπεδα για καμιά από τις ουσίες αυτές, οι οποίες περιέχονται σε καλλυντικά και πολλά άλλα προϊόντα.
«Την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου θέλουμε να δείξουμε την αγάπη μας, όχι να εκθέσουμε τον σύντροφό μας σε επικίνδυνα χημικά» δήλωσε η Ελέν Περιβιέ της Greenpeace International. «Το άρωμα πρέπει να προσφέρει απόλαυση όταν το δωρίζεις και όταν το φοράς, όχι να είναι πηγή συσσώρευσης χημικών ουσιών στο σώμα μας».

Οι χημικές ουσίες

Σχεδόν όλα τα αρώματα που δοκιμάστηκαν στο πλαίσιο της έρευνας με τίτλο «Eau de toxine» (όπως λέμε eau de cologne ή eau de parfum), περιείχαν φθαλικούς εστέρες και συνθετικά musk. Και καθώς η ύπαρξη των χημικών αυτών ουσιών σπάνια αναφέρεται στις συσκευασίες, οι καταναλωτές δεν μπορούν να επιλέξουν να τις αποφύγουν, επισημαίνει η Greenpeace.
Πολύ υψηλά επίπεδα διαιθυλικού φθαλικού εστέρα (DEP) εντοπίστηκαν στο γυναικείο Eternity του Κάλβιν Κλάιν και στο ανδρικό Le Male του Ζαν-Πολ Γκοτιέ. H χημική αυτή ουσία, προειδοποιεί η Greenpeace, διεισδύει άμεσα στο δέρμα και εξαπλώνεται στον οργανισμό. Μέσα στον οργανισμό μετατρέπεται σε μονοαιθυλικό φθαλικό εστέρα (ΜΕΡ), που πιθανολογείται ότι επηρεάζει το DNA του σπέρματος και συμβάλλει στον περιορισμό της λειτουργίας των πνευμόνων στους άνδρες. Αντίθετα, το Vanderbilt της Γκλόρια Βάντερμπιλτ δεν περιείχε ανιχνεύσιμη ποσότητα οποιουδήποτε από τους φθαλικούς εστέρες για τους οποίους ελέγχθηκε.
Όσον αφορά τα συνθετικά musk, υψηλά επίπεδα εντοπίστηκαν στο Le Baiser Du Dragon του οίκου Cartier και στο White Musk της εταιρείας The Body Shop. Τα συνθετικά musk συγκεντρώνονται σε ζωντανούς ιστούς. Επηρεάζουν πιθανώς τα ορμονικά συστήματα επικοινωνίας των ψαριών, των αμφίβιων και των θηλαστικών και επιτείνουν τις επιπτώσεις από την έκθεση σε άλλες τοξικές χημικές ουσίες.

Οι συζητήσεις

Τα αποτελέσματα της έρευνας έκαναν την Greenpeace ν' αρχίσει επαφές με τους παρασκευαστές αρωμάτων για να συζητήσει μαζί τους τη σταδιακή μείωση της χρήσης επικίνδυνων χημικών ουσιών στα αρώματα. H οικολογική οργάνωση τάσσεται κατηγορηματικά υπέρ της προτεινόμενης κανονιστικής ρύθμισης της E.E. για τα χημικά (REACH), που ζητεί από τη βιομηχανία να εξαλείψει σταδιακά τις προβληματικές χημικές ουσίες και να τις αντικαταστήσει με ασφαλέστερες εναλλακτικές. Αλλά η πρόταση έχει δεχθεί πυρά από τη χημική βιομηχανία και την αμερικανική κυβέρνηση.

Clinical cases No. 1

Ιδιοπαθές οίδημα

Γυναίκα, 45 ετών, νοικοκυρά, κάτοικος επαρχιακής πόλης, έγγαμη, μητέρα δυο υγιών αγοριών, 17 και 19 ετών, με ελεύθερο ατομικό αναμνηστικό και κανονική έμμηνη ρύση. Δεν καπνίζει και δεν κάνει χρήση οινοπνευματωδών ποτών. Δεν αναφέρει προηγούμενη χρήση διουρητικών ή άλλων φαρμάκων ή εφαρμογή απισχναντικής δίαιτας. Ένα μήνα πριν από την εισαγωγή της στην Γ' Πανεπιστημιακή Παθολογική Κλινική του Νοσοκομείου "Η Σωτηρία", η ασθενής παρουσίασε οίδημα, αρχικά στα σφυρά και μέσα στις επόμενες 48 ώρες στα κάτω άκρα, την οσφύ και το πρόσωπο. Μέσα σε διάστημα 15 ημερών, το σωματικό της βάρος αυξήθηκε κατά 12 kg. Η ασθενής εισήχθη στο Νοσοκομείο της πόλης διαμονής της, όπου της χορηγήθηκε χλωρθαλιδόνη, 50 mg ημερησίως, με αποτέλεσμα την ελάττωση του σωματικού της βάρους κατά 6 kg, μέσα στις επόμενες 4 μέρες. Ωστόσο, παρά τη συνέχιση της διουρητικής αγωγής, το βάρος της αυξήθηκε και πάλι και για το λόγο αυτό η αγωγή άλλαξε σε φουροσεμίδη και σπιρονολακτόνη. Λόγω μη ανταποκρίσεως στη νέα θεραπευτική αγωγή η ασθενής παραπέμφθηκε στη Γ' ΠΠ για περαιτέρω έλεγχο.

Αντικειμενική εξέταση:
Aτομο ευτραφές σε καλή γενική κατάσταση, με γενικευμένο οίδημα προσώπου, κορμού και άκρων. Στην πρόσθια επιφάνεια των κνημών, τα σφυρά και τη ραχιαία επιφάνεια των άκρων ποδών το οίδημα αφήνει εντύπωμα με την πίεση. Σωματικό βάρος 86 kg, ΑΠ 120/70 mmHg. Ελαττωμένη έκπτυξη ημιθωρακίων και επικρουστική αμβλύτητα και στις δυο πνευμονικές βάσεις. Μετακινούμενη αμβλύτητα κατά την επίκρουση της κοιλιακής χώρας. Απ' την υπόλοιπη εξέταση ουδέν το παθολογικό.

Εργαστηριακές εξετάσεις:
Ht 40%, Hb 12g/dL, Λευκά 11000 κκχ (Π=69%, Λ=25%, Η=2%, Μ=4%), Αιμοπετάλια 567000 κκχ, ΤΚΕ 10 mm/1h. Γενική ούρων: ειδικό βάρος 1020, λεύκ (-), σπάνια πυοσφαίρια, σπάνια ερυθρά. Σάκχαρο αίματος 95 mg/dL, Ουρία αίματος 20 mg/dL, Κρεατινίνη ορού 0,8 mg/dL, Κάθαρση κρεατινίνης 120 mL/min, Ουρικό οξύ ορού 4,4 mg/dL, Χοληστερίνη ορού 181 mg/dL, Χολερυθρίνη ορού 0,5 mg/dL, Λευκώματα ορού: ολικά 6,4 g/dL, Λευκωματίνη 4,2 g/dL. Ηλεκτροφόρηση λευκωμάτων κφ. Χρόνος προθρομβίνης 14/14 sec. Ένζυμα ορού: AST(SGOT) 16 iU/L, ALT(SGPT) 14 iU/L, αλκαλική φωσφατάση 37iU/L, γGT 10 iU/L, LDH 171 iU/L. Ηλεκτρολύτες ορού: Na 135 mmol/L, K 4,2 mmol/L, Ca 7,9 mg%, Cl 105 mmoL/L. Ηλεκτρολύτες ούρων 24ώρου: Na≪10 mmol/L (επανειλημμένες μετρήσεις), Κ 26 mmol. Ωσμωτικότητα πλάσματος 280 mOsm/kgH20, ούρων 670 mOsm/kgH20. Ορμονικός έλεγχος: Ρενίνη πλάσματος (PRA) σε όρθια θέση 13 ng/mL/h, σε κατάκλιση 6,2 ng/mL/h (φτ 1,5-5/0,5-2,8), Aλδοστερόνη πλάσματος σε όρθια θέση 2770 pmol/L, σε κατάκλιση 1923 pmol/L (φτ 9-831/20-415), προλακτίνη ορού 9,2 ng/mL (φτ 0,3-27), κορτιζόλη ορού 8 μg/dL (φτ 5-18), FSH ορού (18η ημέρα του κύκλου) 5,6 mIU/mL (φτ 1-12), LH 5,9 mIU/mL (φτ 0,6-19), Τ3 ορού 0,63 ng/dL (φτ 0,5-1,9), Τ4 ορού 63 ng/dL (φτ 50-140), ΤSH ορού 3,8 μIU/mL (φτ 0,4-3,1). Γενική ασκιτικού υγρού: λεύκωμα 3,8 g/dL, κύτταρα 300 (λεμφοκύτταρα 100%), LDH 49 iU/L, ADA 8 iU/L. Καλλιέργεια και κυτταρολογική αρνητικές.

Απεικονιστικός έλεγχος:
Υπερηχοκαρδιογράφημα: Μικρή περικαρδιακή συλλογή υγρού, κοιλότητες, βαλβίδες, μεσοκοιλιακό διάφραγμα και κινητικότητα αρ κοιλίας κφ. Αξονική τομογραφία θώρακος-άνω και κάτω κοιλίας: Υπεζωκοτική συλλογή υγρού άμφω, μέτρια περικαρδιακή συλλογή υγρού, συλλογή ασκιτικού υγρού στην ελάσσονα πύελο και οίδημα μαλακών μορίων χωρίς άλλα παθολογικά ευρήματα (εικόνα).

Πορεία της νόσου:
Οι μεταβολές του σωματικού βάρους της ασθενούς κατά τη νοσηλεία της στη Γ' ΠΠ φαίνονταi στο σχήμα. Κατά τις πρώτες 3 εβδομάδες, η ασθενής βρισκόταν στη συνήθη άναλη νοσοκομειακή δίαιτα. Κατόπιν της έγινε σύσταση να προσθέτει μαγειρικό αλάτι στο μαγειρευμένο φαγητό της, με αποτέλεσμα να παρουσιάσει αύξηση του σωματικού της βάρους κατά 8 kg μέσα σε 1 εβδομάδα. Στο τέλος αυτής της εβδομάδας οι ορμονικές μετρήσεις έδειξαν: PRA 0,7 και 2,8 ng/mL/h σε όρθια και κατακεκλιμένη θέση, αλδοστερόνη πλάσματος 396 και 1763 pmol/L σε όρθια και κατακεκλιμένη θέση. Στη συνέχεια, η ασθενής επανήλθε στην άναλη δίαιτα χωρίς να παρουσιάσει αξιόλογη μεταβολή του σωματικού της βάρους. Μετά από 4 μέρες χορηγήθηκε στην ασθενή σπιρονολακτόνη σε ημερήσια δόση 200 mg. Μετά από 8 ημέρες το σωματικό βάρος της ασθενούς είχε ελαττωθεί κατά 7 kg.

Σχόλιο:
Οι τιμές της ρενίνης και της αλδοστερόνης πλάσματος και η ανταπόκρισή τους στην προσθήκη νατρίου στη δίαιτα είναι ενδεικτικές δευτεροπαθούς αλδοστερονισμού. Ωστόσο, η ασθενής δεν βρέθηκε να πάσχει από κάποια απ' τις νόσους που είναι γνωστές ως αίτια δευτεροπαθούς αλδοστερονισμού (καρδιακή ανεπάρκεια, υπολευκωματιναιμία, κίρρωση). Εξ ορισμού, λοιπόν, η κατάστασή της χαρακτηρίζεται ως ιδιοπαθές οίδημα. Ιδιοπαθές οίδημα είναι παθολογική κατάσταση που εμφανίζεται σχεδόν αποκλειστικά σε γυναίκες και χαρακτηρίζεται από περιόδους αύξησης του σωματικού βάρους και σχηματισμού οιδήματος. Η οιδηματική αυτή κατάσταση επιτείνεται με την όρθια θέση και είναι διαλείπουσα, με παρεμβαλλόμενες ασυμπτωματικές φάσεις. Η νεφρική απέκκριση νατρίου και ύδατος είναι ελαττωμένη και ο άξονας ρενίνης-αγγειοτασίνης ενεργοποιημένος. Το ιδιοπαθές οίδημα διακρίνεται από το κυκλικό ή προεμμηνορρυσιακό οίδημα, κατά το οποίο δεν παρατηρούνται μεταβολές του άξονα ρενίνης-αλδοστερόνης. Αν και υπάρχουν ενδείξεις ότι κατά το ιδιοπαθές οίδημα ο όγκος του αίματος είναι ελαττωμένος, η αιτία της υποογκαιμίας δεν είναι γνωστή. Έχει εκφραστεί η άποψη ότι η απώλεια όγκου οφείλεται σε αυξημένη διαπερατότητα των περιφερικών τριχοειδών κατά την όρθια θέση. Λόγω της ορθοστατικής συνιστώσας έχει υποτεθεί η συμμετοχή του νατριουρητικού πεπτιδίου των καρδιακών κόλπων στην παθογένεια του ιδιοπαθούς οιδήματος. Η εφαρμογή απισχναντικής δίαιτας σε συνδυασμό με χρόνια λήψη διουρητικών από γυναίκες που ενδιαφέρονται για την εμφάνισή τους έχει επισημανθεί σε πολλές περιπτώσεις ως κοινό χαρακτηριστικό των περιπτώσεων ιδιοπαθούς οιδήματος, αλλά υπάρχουν εξαιρέσεις του κανόνα, όπως είναι προφανώς και η περιγραφόμενη περίπτωση. Είναι πολύ πιθανό ότι δεν πρόκειται για ενιαία παθολογική κατάσταση, αλλά για σύνδρομο που έχει ποικίλουσα αιτιολογία.

Anderson GH Jr, Streeten DHP. Effect of posture on plasma atrial natriuretic hormone and renal function during salt loading in patients with and without postural (idiopathic) edema. J Clin Endocrinol Metab 1990, 71:243.
De Wardener HE. Idiopathic edema: role of diuretic abuse. Kidney Int 1981, 19:881.
Εdwards OM, Bayliss RIS. Idiopathic edema of woman. Q J Med 1976, 177:125.
Gill JR Jr. Idiopathic edema. Semin Nephrol 1983, 3:205.
Miller JA, Tobe SW, Skorecki KL. Control of extracelular fluid volume and the pathophysiology of edema formation. In: Brenner BM (ed) The Kidney. 5th ed, 1996, vol 1, p817

Αδικημένες από τις αρνητικές κρίσεις οι 7 ιατρικές σχολές της χώρας

ΗΜΕΡΗΣΙΑ 27/1/2007 7:00:05 μμ

Γράφει ο Mίλτος Λαζαρίδης, Καθηγητής Aγγειοχειρουργικής και ο Kώστας Σιμόπουλος, Καθηγητής Xειρουργικής, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
Tους τελευταίους μήνες διαβάζουμε με προσοχή τις συζητήσεις σχετικά με την αναθεώρηση του άρθρου 16, και την ανάγκη μεταρρύθμισης στο ελληνικό πανεπιστήμιο.
Σε όλα τα σχετικά άρθρα υπάρχει μια κοινή επαναλαμβανόμενη άποψη για τα «χάλια» των ελληνικών πανεπιστημίων, ενώ συνήθως όλοι κατηγορούν τις επιδόσεις τους (HMEPHΣIA 24/8/2006: οι επιδόσεις των ελληνικών πανεπιστημίων είναι τόσο απογοητευτικές, ώστε οποιοδήποτε επιχείρημα υπέρ τους ακούγεται ως φθηνή δικαιολογία).
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπάρχει ανάγκη για μεταρρυθμίσεις και βέβαια όσοι γνωρίζουν το ελληνικό πανεπιστήμιο από κοντά ξέρουν ότι δεν είναι «παράδεισος», σίγουρα όμως δεν είναι ο χειρότερος χώρος που μπορούμε να συναντήσουμε. Iδιαίτερα αδικημένες από παρόμοιες αρνητικές κρίσεις νομίζω ότι είναι οι επτά ιατρικές σχολές της χώρας.
Oι συντάκτες του συνόλου σχεδόν των αρνητικών άρθρων για τα ελληνικά πανεπιστήμια δεν χρησιμοποιούν αντικειμενικούς δείκτες αξιολόγησης πλην της γνωστής κατάταξης των 500 καλύτερων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, που καταρτίζει κάθε χρόνο το πανεπιστήμιο Jiao Tong της Σαγκάης, όπου υπάρχουν μόνο δύο ελληνικά μετά την 300η θέση (Aθηνών και Θεσσαλονίκης), ενώ συχνή είναι και η παράθεση λανθασμένων στοιχείων από μάλλον επιπόλαιες αναζητήσεις σε διάφορους δικτυακούς τόπους (όπως στο άρθρο του A. Aνδριανόπουλου HMEPHΣIA 24/6/2006 ).
Σε μια προσπάθεια να αξιολογηθούν αντικειμενικά οι επιδόσεις των Eλλήνων χειρουργών και αντίστοιχα των πανεπιστημιακών χειρουργικών τομέων (που είναι και το κύριο ενδιαφέρον των συντακτών του παρόντος άρθρου) επιτρέψτε να παραθέσουμε τα αποτελέσματα πρόσφατης μελέτης Oλλανδών ερευνητών σχετικά με την κατάταξη των κρατών ανάλογα με τον αριθμό δημοσιεύσεων στα 15 καλύτερα χειρουργικά περιοδικά (Γενικής χειρουργικής, Xειρουργικής Oγκολογίας και Aγγειοχειρουργικής).
Oι δημοσιεύσεις σε έγκριτα ιατρικά περιοδικά (peer-reviewed) είναι ένας από τους δείκτες αξιολόγησης (από τους πιο σημαντικούς) της ποιότητας της ιατρικής έρευνας. Tα ιατρικά περιοδικά (αλλά και περιοδικά άλλων γνωστικών αντικειμένων) αξιολογούνται κάθε χρόνο και ο κύριος δείκτης αξιολόγησής τους είναι ο «δείκτης απήχησης» (impact factor) που όσο μεγαλύτερος είναι τόσο καλύτερο είναι το περιοδικό.
O παραπanω πίνακας αναδημοσιεύεται από το περιοδικό British Journal of Surgery1 που με βάση τον παραπάνω δείκτη είναι το εγκυρότερο ευρωπαϊκό χειρουργικό περιοδικό.
H Eλλάδα με 18,5 δημοσιεύσεις ανά εκατομμύριο κατοίκων (στα 15 καλύτερα χειρουργικά περιοδικά στην 5ετία 2000-2005) βρίσκεται στη 12η θέση της διεθνούς κατάταξης πάνω από χώρες όπως ο Kαναδάς, η Γαλλία και Γερμανία. Oι HΠA είναι (προφανώς) πρώτες στην κατάταξη σε απόλυτο αριθμό δημοσιεύσεων (N=7886), ενώ μετά την αναγωγή δημοσιεύσεων ανά εκατομμύριο κατοίκων, η Oλλανδία πρωτεύει. Eνδιαφέρον παρουσιάζει η τελευταία στήλη του πίνακα όπου η Eλλάδα κατατάσσεται τελευταία στο ποσοστό του εθνικού προϊόντος (AEΠ) που δαπανά στην έρευνα (0.65% έναντι 1,8% της Oλλανδίας). Eάν γίνει αναγωγή δημοσιεύσεων/εκατομμύριο κατοίκων/ποσοστιαία μονάδα AEΠ που διατίθεται στην έρευνα, τότε η Eλλάδα παρουσιάζει καλύτερο δείκτη από την Oλλανδία (28,4 έναντι 24,4). Bέβαια κανείς αφελής δεν θα ισχυριστεί ότι η Eλλάδα είναι στην πρωτοπορία της έρευνας (εξάλλου η χειρουργική έρευνα είναι κυρίως κλινική έρευνα, η βασική έρευνα είναι ακριβότερη και απαιτεί υποδομές που δεν διατίθενται) όμως υπάρχουν οι άνθρωποι που προσπαθούν, ας μην τους κατηγορούμε συλλήβδην και ας τους... χρηματοδοτήσουμε (όσους αξίζουν).
Πιστεύουμε ότι δεν είναι σωστή η ισοπεδωτική άποψη ότι η έρευνα στα ελληνικά πανεπιστήμια (τουλάχιστον στις ιατρικές σχολές) είναι μηδενική, απλά οι δυνατότητες των αρκετών που προσπαθούν περιορίζονται από την υποχρηματοδότηση, τις μεγάλες ανεπάρκειες των υποδομών και την αδυναμία της όποιας εγχώριας βιομηχανίας που δεν μπορεί να υποστηρίξει ανάλογες προσπάθειες. H επερχόμενη αξιολόγηση των πανεπιστημίων και των πανεπιστημιακών (απαραίτητη κάτω από προϋποθέσεις όμως) θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη της το παραπάνω προβληματικό πλαίσιο και βέβαια να έχει σαν βάση το επίπεδο του μέσου πανεπιστημίου και του μέσου πανεπιστημιακού σε αντίστοιχες ευρωπαϊκές χώρες (Πορτογαλία, Bέλγιο, Iσπανία, Iρλανδία) και όχι το Harvard όπως συχνά γίνεται.

Το παζλ περιπλέκεται

Δεκάδες ακόμα γονίδια αποδεικνύεται ότι εμπλέκονται στον καρκίνο

Οι ερευνητές συνέκριναν το DNA καρκινικών και υγιών κυττάρων
Λονδίνο

Το γενετικό «παζλ» του καρκίνου έχει περισσότερα κομμάτια απ' ό,τι νόμιζαν οι επιστήμονες. Η λεπτομερής εξέταση του DNA σε κύτταρα από διάφορες μορφές καρκίνου αποκάλυψε περίπου 100 γονίδια που οδηγούν στην εμφάνιση όγκων αν υποστούν μετάλλαξη.

«Εντοπίσαμε ενδείξεις για περίπου 100 νέα γονίδια του καρκίνου» δήλωσε στο Reuters ο Μάικ Στράτον, επικεφαλής της μελέτης στο διεθνές Πρόγραμμα Γονιδιώματος του Καρκίνου, με έδρα το Ινστιτούτο Σάνγκερ στη Βρετανία.

«Θα περίμενα να ήταν όχι περισσότερα από δέκα, δεδομένων των όσων γνωρίζαμε» σχολίασε ο συνάδελφός του Αντριου Φούτριαλ.

Περίπου 350 γονίδια ήταν μέχρι σήμερα γνωστό ότι σχετίζονται με την εμφάνιση καρκίνου, αναφέρει ο δικτυακός τόπος του περιοδικού Nature, όπου δημοσιεύεται η έρευνα.

Οι ερευνητές συνέκριναν το γονιδίωμα κυττάρων από περίπου 210 μορφές καρκίνου με τις αντίστοιχες αλληλουχίες υγιών κυττάρων, οι οποίες είχαν προσδιοριστεί από το διεθνές Πρόγραμμα Ανθρώπινου Γονιδιώματος.

Η ανάλυση εστιάστηκε στις κινάσες, μια οικογένεια πρωτεΐνών που σχετίζονται με τον πολλαπλασιασμό και την ανάπτυξη των κυττάρων και είχαν συνδεθεί με τον καρκίνο σε παλαιότερες έρευνες.

Ανάμεσα στα 500 γονίδια της οικογένειας των κινασών, οι ερευνητές ανακάλυψαν περίπου 100 που φαίνεται να δυσλειτουργούν στα καρκινικά κύτταρα λόγω μεταλλάξεων. Εντοπίστηκαν συνολικά 1.000 ύποπτες μεταλλάξεις, από τις οποίες οι 150 εκτιμάται ότι είναι μεταλλάξεις «οδηγοί», οι οποίες πυροδοτούν τον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό των κυττάρων στον καρκίνο.

Οι υπόλοιπες μεταλλάξεις υπάρχουν μεν στα καρκινικά κύτταρα, αλλά ο ρόλος τους στην εμφάνιση του όγκου είναι δευτερεύων ή μηδαμινός.

Είναι πάντως ενδιαφέρουσα η διαπίστωση ότι ορισμένες μορφές καρκίνου εμφάνιζαν πολυάριθμες μεταλλάξεις, ενώ σε άλλες ήταν ελάχιστες.

Οι περισσότερες μεταλλάξεις εντοπίστηκαν στον καρκίνο του πνεύμονα, πιθανώς λόγω της διαρκούς έκθεσης σε καρκινογόνες ουσίες, ενώ οι λιγότερες υπήρχαν στους καρκίνους των όρχεων και του μαστού.

Το σίγουρο είναι ότι μετά την τελευταία ανακάλυψη οι κινάσες και τα γονίδιά τους θα γίνουν νέος στόχος των προσπαθειών για την ανάπτυξη νέων αντικαρκινικών φαρμάκων.

Nigeria Vs Pfizer

1996.

there is a meningitis' epidemic in Nigeria, and Pfizer provides with the treatment (Trovan)

Trovan,an experimental treatment, was approved for use by adults (not children)by the FAD (food and drug administration) in 1997, then, in europe its use was refused because of toxicity and US cut back it.

http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/africa/6719141.stm

''The lives of people of color are valued less. Once the effects of new drugs are demonstrated through testing on the poor at lowered cost, the companies can sell these drugs to people in the Western world who can afford them. Other than being experimented on, the poor and oppressed around the world will not have access to the drugs if they prove effective.''

http://www.workers.org/2007/world/nigeria-0614/

Σχιζοφρένεια

Τι είναι η σχιζοφρένεια;

Η σχιζοφρένεια συχνά περιγράφεται λανθασμένα ως «διχασμένη προσωπικότητα». Αυτή μπορεί να είναι η κυριολεκτική ερμηνεία της λέξης, ωστόσο, η σχιζοφρένεια είναι ένα νόσημα του εγκεφάλου που επηρεάζει σοβαρά τον τρόπο σκέψης, τη συναισθηματική ζωή και γενικά τη συμπεριφορά του ατόμου που πάσχει από την ασθένεια.
Τα άτομα που πάσχουν από σχιζοφρένεια υποφέρουν από ψυχωσικά συμπτώματα. Σε αυτά περιλαμβάνονται οι ψευδαισθήσεις (η διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων), οι παραληρητικές ιδέες (πεποιθήσεις παρανοϊκής ή φανταστικής φύσης), και οι διαταραχές σκέψης.

Οι παραληρητικές ιδέες, οι διαταραχές σκέψεις και οι ψευδαισθήσεις ονομάζονται ψυχωσικά ή "θετικά συμπτώματα" και αποτελούν πράγματα που αντιλαμβάνεται ένα άτομο με σχιζοφρένεια αλλά όχι ένα φυσιολογικό άτομο. Συνήθως εμφανίζονται στα πρώτα στάδια της νόσου. Μετά από λίγο εμφανίζονται και τα «αρνητικά συμπτώματα»: τα άτομα δεν κάνουν πλέον πράγματα που κάνει ένα φυσιολογικό άτομο, δηλαδή παρουσιάζουν μειωμένη πρωτοβουλία και άτονη συναισθηματική ζωή. Συχνά, τα άτομα που πάσχουν από σχιζοφρένεια υποφέρουν και από κοινωνική απομάκρυνση, δηλαδή, τους είναι δύσκολο να έχουν επαφή με άλλα άτομα και παρουσιάζουν δυσκολίες στην κανονική λειτουργία κάτω από πίεση. Επίσης συνήθεις είναι και οι διαταραχές σκέψης, με αποτέλεσμα την επιδείνωση των βαθμών στο σχολείο ή προβλήματα στο εργασιακό περιβάλλον.

Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό είναι ότι τα άτομα που πάσχουν από σχιζοφρένεια δεν έχουν ιδέα ότι πάσχουν από αυτή την ασθένεια. Χάνουν την επαφή με την πραγματικότητα.


Περισσότερες πληροφορίες για τα ψυχωσικά συμπτώματα
Στη διάρκεια της ψυχωσικής περιόδου, οι ασθενείς υποφέρουν από ψευδαισθήσεις και παραληρήματα.

Ψευδαισθήσεις
Στη διάρκεια των ψευδαισθήσεων, οι ασθενείς βλέπουν, ακούν, γεύονται και αισθάνονται πράγματα που στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν. Είναι τόσο σίγουροι ότι αυτό που αντιλαμβάνονται συμβαίνει πραγματικά, που αντιδρούν ανάλογα. Λόγου χάρη, μπορεί να ακούν φωνές που δεν ακούν οι άλλοι ή να βλέπουν πράγματα που δεν υπάρχουν. Ορισμένα άτομα «αισθάνονται» ότι τους αγγίζουν. Η τροφή μπορεί να έχει διαφορετική γεύση. Άλλα άτομα πιστεύουν ότι κάποιος προσπαθεί να τους δηλητηριάσει.
Τα άτομα που παρουσιάζουν ψυχωσικά συμπτώματα, δηλαδή παραλήρημα και/ ή ψευδαισθήσεις, υποφέρουν πολύ. Μερικές φορές οι φωνές που ακούν είναι απειλητικές ή επικριτικές ή προκαλούν διαμάχη μεταξύ αγαπημένων προσώπων.

Παραληρητικές ιδέες
Οι ασθενείς έχουν λανθασμένα ή παράλογα πιστεύω που δεν μεταβάλλονται από λογικά επιχειρήματα. Το παραλήρημα είναι τόσο απίθανο που δεν είναι δυνατόν να είναι αληθινό, αλλά για τον ασθενή είναι μία πραγματικότητα. Το άτομο που υποφέρει από παραλήρημα παίζει συχνά ένα βασικό ρόλο σε αυτό το παραλήρημα. Τα άτομα που υποφέρουν από παραληρήματα πιστεύουν ότι είναι κάποιο άλλο συνήθως φημισμένο ή ιδιαίτερα προικισμένο άτομο (ο Θεός, η Παναγία, ο Ναπολέοντας), ότι τους κυνηγούν ή είναι πεπεισμένοι ότι τους κατασκοπεύουν ή καταστρώνουν σχέδια εναντίον τους.
Το παραλήρημα έχει τόσο εξέχουσα θέση στην αντίληψη του ατόμου που επηρεάζεται δραματικά όλη του η ζωή. Λόγου χάρη, εάν το άτομο που πάσχει από παραλήρημα πιστεύει ότι κάποιος προσπαθεί να τον δηλητηριάσει, αλλάζει το διαιτολόγιό του ή μπορεί για μεγάλο χρονικό διάστημα να μην τρώει τίποτα.


Περισσότερες πληροφορίες για τις διαταραχές της σκέψης και της ψυχολογικής λειτουργίας

Περίεργη χρήση των λέξεων ή ασυνήθιστη δομή του λόγου, ασυνάρτητες σκέψεις
Η σχιζοφρένεια επηρεάζει την κανονική διαδικασία της σκέψης. Ο ασθενής μπορεί να διαμορφώνει σκέψεις με πολύ αργούς ρυθμούς, ή πολύ γρήγορους ή ακόμη να μην μπορεί να διαμορφώσει καθόλου σκέψη. Μπορεί να αλλάζει συνέχεια θέμα συζήτησης και να φαίνεται ότι βρίσκεται σε σύγχυση. Τα σχιζοφρενή άτομα μπορεί να παρουσιάζουν πρόβλημα να καταλάβουν τους άλλους, ή και να θυμούνται πράγματα.

Συναισθηματικές αλλαγές
Οι σχιζοφρενείς μπορεί να συμπεριφέρονται «περίεργα» και να πιστεύουν ότι είναι ξεκομμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο. Επίσης συχνά παρουσιάζονται εναλλαγές στη διάθεση. Οι ασθενείς μπορεί να βρίσκονται σε κατάσταση ασυνήθιστης διέγερσης ή κατάθλιψης, ή να αισθάνονται φόβο ή καχυποψία. Τα συναισθήματα αμβλύνονται και οι ασθενείς είναι λιγότερο ευαίσθητοι απ' ό,τι προηγουμένως ή δεν δείχνουν τα συναισθήματά τους τόσο πολύ.

Αλλαγές της βασικής προσωπικότητας
Τα άτομα με κάποια ψύχωση συμπεριφέρονται διαφορετικά. Μπορεί να είναι εξαιρετικά δραστήρια ή σαν νυσταγμένα, να γελούν με μια θλιβερή κατάσταση, να κλαίνε με ένα ανέκδοτο ή ακόμα να θυμώνουν χωρίς προφανή λόγο. Συχνά, οι αλλαγές στη συμπεριφορά συνδέονται με τα παραληρήματα ή τις ψευδαισθήσεις. Εάν, λόγου χάρη, πιστεύουν ότι κινδυνεύουν τότε θα καλέσουν την αστυνομία. Άλλοι μπορεί να σταματήσουν να τρώνε γιατί πιστεύουν ότι κάποιος προσπαθεί να τους δηλητηριάσει. Μερικές φορές, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πολύ εκκεντρική και επικίνδυνη συμπεριφορά, όπως όταν αυτοτραυματίζονται ή απειλούν με αυτο-ακρωτηριασμό.


Οι διάφορες φάσεις της σχιζοφρένειας

Η σχιζοφρένεια χαρακτηρίζεται από διάφορες φάσεις. Τις φάσεις κατά τις οποίες ο ασθενής υποφέρει πολύ (η οξεία φάση ή φάση ψυχωσικής εκδήλωσης) και τις φάσεις κατά τις οποίες τα συμπτώματα της σχιζοφρένειας είναι ελαχιστοποιημένα (η φάση ανάρρωσης ή φάση σταθεροποίησης-χρόνια φάση). Η οξεία φάση ψυχωσικής μπορεί να παρουσιάζεται σε πολλούς ασθενείς μετά από μια πρόδρομη φάση κατά την οποία γίνονται αντιληπτά πρώιμα προειδοποιητικά συμπτώματα της επερχόμενης ψυχωσικής εκδήλωσης. Με άλλα λόγια, υπάρχουν διαφορετικοί κύκλοι, δηλ. πρόδρομη φάση - οξεία φάση (ψυχωσικής εκδήλωσης) - φάση σταθεροποίησης. Η διάρκεια των φάσεων δεν είναι ίδια σε όλους τους ασθενείς. Ορισμένοι ασθενείς βρίσκονται σχεδόν μόνιμα στη φάση ψυχωσικής εκδήλωσης, ενώ άλλοι μπορεί να παρουσιάζουν επεισόδια υποτροπής.

Περισσότερες πληροφορίες για αυτές τις φάσεις:

Περισσότερες πληροφορίες για την πρόδρομη φάση
Σε αυτή τη φάση γίνονται αντιληπτά κάποια πρώιμα προειδοποιητικά συμπτώματα της ψύχωσης. Η φάση αυτή δεν χαρακτηρίζεται από παραληρήματα και ψευδαισθήσεις, ωστόσο οι «ασθενείς» παρατηρούν ότι αρχίζουν να αισθάνονται και να σκέφτονται διαφορετικά (κοινωνική απόσυρση, απουσία πρωτοβουλίας, μειωμένη ενέργεια, παράλογες σκέψεις). Σε ορισμένα άτομα αυτή τη φάση μπορεί να διαρκεί για μερικές ημέρες, ενώ σε άλλα άτομα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Περισσότερες πληροφορίες για την οξεία φάση
Αυτή η φάση χαρακτηρίζεται από παραληρήματα, ψευδαισθήσεις, καθώς και διαταραχές σκέψης. Επίσης εμφανίζονται συνήθως εναλλαγές στη διάθεση, διαταραχές συμπεριφοράς καθώς και αϋπνία (ή υπερβολικός ύπνος). Η φάση αυτή μπορεί να έχει διάρκεια μέχρι και 6 μήνες. Μια καλή θεραπευτική αγωγή συμβάλλει στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων και την ελάττωση της διάρκειας αυτής της φάσης.

Περισσότερες πληροφορίες για την χρόνια φάση
Κατά τη φάση σταθεροποίησης οι περισσότεροι ασθενείς εξακολουθούν να παρουσιάζουν αρκετά συμπτώματα. Ωστόσο, τα συμπτώματα αυτά είναι λιγότερο εμφανή από τα συμπτώματα που παρουσιάζονται σε ένα ψυχωσικό επεισόδιο. Σε γενικές γραμμές, αφορούν ελαττωμένη ή βραδύτερη σκέψη, απομάκρυνση και έλλειψη πρωτοβουλίας. Το 20% των ασθενών εξακολουθούν να παρουσιάζουν παραληρήματα, ψευδαισθήσεις και σύγχυση, αλλά σε μικρότερο βαθμό από τη φάση ψυχωσικής εκδήλωσης.


Τα αίτια: βιολογικό και ψυχοκοινωνικό

Σήμερα πιστεύεται ότι το αίτιο της σχιζοφρένειας ανιχνεύεται σε δύο χώρους:

1. Βιολογική ευπάθεια- Κάποιο «λάθος» που συντελέστηκε στην ανάπτυξη του εγκεφάλου και καθιστά το άτομο πιο ευπαθές και ευάλωτο στη σχιζοφρένεια από άλλα άτομα. Ο λόγος που ο εγκέφαλος αυτού του ατόμου δεν αναπτύχθηκε κανονικά μπορεί να είναι κληρονομικής φύσεως,· ενώ άλλα αίτια μπορεί να περιλαμβάνουν μια λοίμωξη που υπέστη η μητέρα κατά την εγκυμοσύνη, προβλήματα στον τοκετό, μηνιγγίτιδα ή κάποιο ατύχημα.

2. Ψυχοκοινωνικά περιστατικά- Το άτομο μπορεί να υπέστη ένα συναισθηματικό πλήγμα, όπως ένα διαζύγιο, το θάνατο κάποιου μέλους της οικογένειας ή απόλυση από την εργασία του. Για τα άτομα με την ανάλογη «βιολογική προδιάθεση» κάτι τέτοιο μπορεί να «επιφέρει» σχιζοφρένεια.


Τα πρώτα συμπτώματα

Η προδιάθεση στη σχιζοφρένεια πιθανώς να υπάρχει ήδη από την παιδική ηλικία. Τα περισσότερα άτομα που πάσχουν από σχιζοφρένεια, εμφανίζουν ήδη από την εφηβεία διαφορετική αντίδραση στα γεγονότα από τα άλλα παιδιά. Συνήθως όμως τα πραγματικά συμπτώματα σχιζοφρένειας εμφανίζονται μεταξύ της ηλικίας των 15 και 30 ετών. Εκ των υστέρων, λέγεται συχνά ότι τα άτομα που πάσχουν από σχιζοφρένεια συμπεριφέρονταν διαφορετικά από την παιδική τους ηλικία. Είναι όμως επικίνδυνο να βγάζει συμπέρασμα κανείς ότι τα παιδιά που συμπεριφέρονται διαφορετικά θα παρουσιάσουν αργότερα στη ζωή τους σχιζοφρένεια.
Τα παρακάτω συμπτώματα είναι πρώιμα προειδοποιητικά συμπτώματα σχιζοφρένειας (ωστόσο κανένα από αυτά δεν είναι αποκλειστικό σύμπτωμα της σχιζοφρένειας):

* όταν το άτομο απομακρύνεται και δεν περνά αρκετό χρόνο με άτομα της ηλικίας του,
* απώλεια μνήμης, π.χ. όταν ξεχνά που έχει τοποθετήσει διάφορα πράγματα,
* διαταραχές αντίληψης: όταν τα αντικείμενα αλλάζουν ξαφνικά μέγεθος ή χρώμα.
* παράνοια: το άτομο πιστεύει αδικαιολόγητα ότι κάποιος τον κουτσομπολεύει και γίνονται διάφορα πράγματα πίσω από την πλάτη του,
* υπερβολική ενασχόληση με τη θρησκεία, τη φιλοσοφία, τα υπερφυσικά.· πιθανώς η ένταξη σε κάποια αίρεση,
* διαταραχές σκέψης: ασυνάρτητα, παράλογα ή αφηρημένα επιχειρήματα,
* μικρός χρόνος συγκέντρωσης: αποσπάται εύκολα η προσοχή του,
* κατάθλιψη,
* επιθετική συμπεριφορά, οξυθυμία, απρόβλεπτη εχθρικότητα,
* έλλειψη ενέργειας,
* διαταραχές ύπνου: συχνά ξαγρυπνούν τη νύχτα και κοιμούνται την ημέρα,
* φόβος, τρεμάμενα χέρια και φωνή,
* απώλεια όρεξης ή λαιμαργία,
* επιδείνωση της προσωπικής υγιεινής, π.χ. πλένονται σπάνια,
* προβλήματα προσαρμογής,
* παραληρήματα.


Στην περίπτωση ψυχωσικού επεισοδίου, μπορεί να παρουσιαστούν τα παρακάτω συμπτώματα:

* ψευδαισθήσεις,
* παραληρήματα,
* περίεργη χρήση των λέξεων ή ασυνήθιστη δομή του λόγου, ασυνάρτητες σκέψεις,
* συναισθηματικές αλλαγές,
* αλλαγές της βασικής προσωπικότητας.

Τα συμπτώματα που αναφέρονται παρακάτω αποτελούν πρώιμα προειδοποιητικά συμπτώματα σχιζοφρένειας (ωστόσο κανένα από αυτά δεν είναι αποκλειστικό σύμπτωμα της σχιζοφρένειας :

Η θεραπεία των ατόμων με σχιζοφρένεια

Είναι πολύ σημαντικό να προσφέρεται θεραπεία στα άτομα με σχιζοφρένεια. Οι θεραπευτικές αγωγές βελτιώνουν πολύ την ποιότητα ζωής των ατόμων και βασίζονται στα εξής: τη φαρμακευτική αγωγή και το δομημένο περιβάλλον. Επιπλέον, ορισμένοι ασθενείς πληρούν τις προϋποθέσεις για συγκεκριμένα προγράμματα επανένταξης.

Φαρμακευτική αγωγή- Στα άτομα που πάσχουν από σχιζοφρένεια χορηγούνται ειδικά αντιψυχωσικά φάρμακα. Τα φάρμακα αυτά διατηρούν υπό έλεγχο τα παραληρήματα και τις ψευδαισθήσεις. Τα σύγχρονα φάρμακα προφυλάσσουν τους ασθενείς από την πλήρη απομάκρυνση. Οι ασθενείς νοιώθουν λιγότερο φόβο και δυστυχία, που προκαλούν τα παραληρήματα και οι ψευδαισθήσεις.
Τα φάρμακα αυτά δεν έχουν τα ίδια καλά αποτελέσματα σε όλους. Μερικοί ασθενείς δεν επωφελούνται καθόλου, ενώ άλλοι ασθενείς δεν επωφελούνται όσο χρειάζεται.
Εάν η φαρμακευτική αγωγή είναι ωφέλιμη, πρέπει συνήθως να λαμβάνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα, ακόμη κι όταν ο ασθενής αισθάνεται ήδη καλύτερα. Σε αυτή την περίπτωση η χορήγηση εξυπηρετεί στην μη επανεμφάνιση των συμπτωμάτων.

Περιβάλλον- Η καλή συμβουλευτική υποστήριξη έχει μεγάλη σημασία. Τα άτομα που πάσχουν από σχιζοφρένεια είναι πολύ ευαίσθητα σε ότι συμβαίνει γύρω τους. Γι' αυτό είναι σημαντικό να αποφεύγεται το άγχος όσο το δυνατόν περισσότερο.
Επιπλέον, τα άτομα αυτά χρειάζονται μια δομή στη ζωή τους· πρέπει να έχουν κίνητρο ώστε να παίρνουν τα φάρμακά τους, να συμμετέχουν σε συμβουλευτικές ομάδες, να εξασκούν κοινωνικές δραστηριότητες, κλπ.

Επανένταξη- Όπως είναι φυσικό, οι πάσχοντες από σχιζοφρένεια δυσκολεύονται να αποδεχθούν ότι πάσχουν πράγματι από την ασθένεια. Η ελαττωμένη δυνατότητα μάθησης τους καθιστά εξαιρετικά ευάλωτους. Είναι σημαντικό τα άτομα αυτά να μαθαίνουν να διεξάγουν τις καθημερινές τους δραστηριότητες στο σπίτι, σε κοινωνικές περιστάσεις, στη δουλειά ή στο σχολείο. Μέσα από εκπαιδευτικά μαθήματα μπορούν να βοηθηθούν με σκοπό την επανένταξη στην καθημερινή ζωή. Αυτό επιτυγχάνεται και με τη διαβίωσή τους σε ειδικούς ξενώνες.

Το μέλλον των ατόμων που πάσχουν από σχιζοφρένεια

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, τα συμπτώματα μπορούν να αντιμετωπιστούν με φαρμακευτική αγωγή και την παροχή του κατάλληλου περιβάλλοντος. Οι περισσότεροι ασθενείς παρουσιάζουν σοβαρά συμπτώματα για όλη τους τη ζωή.

Υπάρχει θεραπεία;
Ένα τέταρτο περίπου των ασθενών μπορεί να θεραπευτούν πλήρως λαμβάνοντας την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή καθώς και συμβουλευτική υποστήριξη.

Τα τρία τέταρτα των ασθενών εξακολουθούν σε ένα βαθμό να παρουσιάζουν συμπτώματα. Κάποιοι ασθενείς, εμφανίζουν υποτροπή «ψυχωσικών επεισοδίων». Οι ασθενείς με υποτροπή των συμπτωμάτων πρέπει να λαμβάνουν τα φάρμακά τους ανελλιπώς προκειμένου να αποτρέπουν τα συμπτώματα για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Ορισμένοι ασθενείς αντιμετωπίζουν τα συμπτώματα σε μόνιμη βάση παρόλη τη συμβουλευτική και φαρμακευτική υποστήριξη. Σαράντα τοις εκατό των ασθενών βρίσκονται σε ψυχιατρικές κλινικές ή σε ειδικούς ξενώνες.
Οι ισχυρές επιπτώσεις της νόσου στην προσωπικότητα του ασθενούς οδηγούν περίπου 8% των ασθενών στην αυτοκτονία γιατί δεν μπορούν πλέον να αντιμετωπίσουν τη ζωή.

Σχιζοφρένεια και καθημερινότητα
Τα περισσότερα άτομα που πάσχουν από σχιζοφρένεια δεν είναι σε θέση να ζήσουν φυσιολογικά. Ο μεγαλύτερος αριθμός ασθενών δεν μπορεί να εργαστεί για τρία χρόνια μετά την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων. Μετά από διάστημα 10 χρόνων, 40% χρειάζεται μόνιμη φροντίδα.
Ένα μικρό ποσοστό είναι σε θέση να διατηρήσει κάποιες κοινωνικές επαφές, αλλά η πλειοψηφία δεν μπορεί να φροντίσει τους εαυτούς τους. Η κοινωνία εγκαταλείπει αυτά τα άτομα γιατί δεν είναι σε θέση να χειριστεί ανθρώπους που συμπεριφέρονται «παράξενα» ή επιθετικά.

Οι επιπτώσεις στην οικογένεια
Η οικογένεια και τα άτομα που φροντίζουν τον ασθενή που πάσχει από σχιζοφρένεια δυσκολεύονται να συνεννοηθούν μαζί του. Ανησυχούν και δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με αυτό το μέλος της οικογένειάς τους.

Το υπερβολικό βάρος προκαλεί σοβαρές χρόνιες ασθένειες

Υπέρβαρο άτομο.

Όταν έχετε υπερβολικό βάρος τότε πρέπει να ξέρετε ότι διατρέχετε αυξημένο κίνδυνο να προσβληθείτε από σοβαρότατες χρόνιες ασθένειες που πιθανόν ν' απειλούν τη ζωή σας.

Ο κίνδυνος αυτός φάνηκε ξεκάθαρα στα αποτελέσματα έρευνας γιατρών από την ιατρική σχολή του πανεπιστήμιου της Βοστόνης και του Χάρβαρντ, οι οποίοι ανάλυσαν τις επιπτώσεις του βάρους σώματος πάνω στην υγεία για μια χρονική περίοδο 10 ετών.

Ο κίνδυνος για διαβήτη, αρτηριακή υπέρταση, καρδιακά προβλήματα, πέτρες στη χολή, καρκίνο του παχέος εντέρου και εγκεφαλικά επεισόδια φάνηκε ότι αυξανόταν σημαντικά ανάλογα με την αύξηση του βάρους σώματος, σε άνδρες και γυναίκες.

Για να αξιολογηθεί καλύτερα το υπερβολικό βάρος οι ερευνητές μέτρησαν σε κάθε ασθενή το Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ).
Ο ΔΜΣ υπολογίζεται σαν το πηλίκο του βάρους σώματος (Β) με μονάδα μέτρησης σε κιλά, διαιρούμενο δια του ύψους (Υ) με μονάδα μέτρησης σε μέτρα στο τετράγωνο. Δηλαδή ΔΜΣ=Β/Υ2.

Ο ΔΜΣ είναι πολύ καλύτερος δείκτης του κατά πόσο κάποιος είναι υπέρβαρος ή παχύσαρκος διότι λαμβάνεται υπ' όψη στον υπολογισμό του και το ύψος του κάθε ασθενή.

Τα κριτήρια που λήφθηκαν υπ' όψη για την κατάταξη των ασθενών ήταν τα ακόλουθα:

*

Κανονικό βάρος του ατόμου για το ύψος του είναι όταν ο ΔΜΣ κυμαίνεται μεταξύ 18,5 και 24,9
*

Υπέρβαρα είναι τα άτομα που έχουν ΔΜΣ μεταξύ 25 και 29,9
*

Παχύσαρκα είναι τα άτομα που έχουν ΔΜΣ από 30 έως 35 και πιο πάνω

Τα αποτελέσματα των ερευνητών, μετά από παρακολούθηση 10 ετών των ασθενών, έδειξαν τα ακόλουθα:

*

Οι ασθενείς οι οποίοι έχουν ΔΜΣ ίσο ή μεγαλύτερο από 35, διατρέχουν 20 φορές περισσότερο κίνδυνο να εκδηλώσουν διαβήτη σε σχέση με αυτούς που έχουν ένα φυσιολογικό ΔΜΣ μεταξύ 18,5 και 24,9.
*

Ασθενείς οι οποίοι ήσαν υπέρβαροι αλλά όχι παχύσαρκοι, είχαν δηλαδή ένα ΔΜΣ μεταξύ 25 και 29,9, είχαν επίσης στατιστικώς σημαντικά μεγαλύτερο κίνδυνο ν' αναπτύξουν αρτηριακή υπέρταση καρδιακά νοσήματα, ψηλή χοληστερόλη και πέτρες στη χολή.
*

Ακόμη και για τους ασθενείς εκείνους που είχαν ένα φυσιολογικό ΔΜΣ από 18,5 έως 24,9, αυτοί οι οποίοι ήσαν στο άνω ήμισυ του κανονικού πεδίου δηλαδή είχαν ΔΜΣ από 22 έως 24,9 είχαν αυξανόμενο κίνδυνο να παρουσιάσουν σοβαρές χρόνιες ασθένειες, έστω και αν ο κίνδυνος αυτός ήταν μικρότερος παρά στους υπέρβαρους (ΔΜΣ 25-29,9) και στους παχύσαρκους (ΔΜΣ 30-36)
*

Είναι καλό οι ενήλικες να διατηρούν ένα ΔΜΣ μεταξύ 18,5 και 21,9 διότι στα επίπεδα αυτά ελαχιστοποιούνται οι κίνδυνοι ανάπτυξης ασθένειας λόγω αυξημένου βάρους σώματος

Η μελέτη αυτή είναι πολύ σημαντική διότι δείχνει ξεκάθαρα τη σχέση αυξημένου βάρους και σοβαρών χρόνιων ασθενειών.

Ο διαβήτης, ο καρκίνος του παχέος εντέρου, η αρτηριακή υπέρταση, τα καρδιακά προβλήματα, τα εγκεφαλικά επεισόδια και οι πέτρες στη χολή αυξάνονται αναλογικά με το Δείκτη Μάζας Σώματος και γι' αυτό για καλύτερη προστασία της υγείας τους οι ενήλικες πρέπει να διατηρούν το δείκτη αυτό μεταξύ 18,5 και 21,9.

Ποια η σχέση μεταξύ αυτοκτονίας και καπνίσματος;

Το κάπνισμα αυξάνει τον κίνδυνο αυτοκτονίας

Η κατανόηση των ψυχικών και βιολογικών μηχανισμών που οδηγούν σε συμπεριφορά αυτοκαταστροφής, είναι βασική προϋπόθεση για την πρόληψη της αυτοκτονίας.

Οι παράγοντες που οδηγούν σε σκέψεις και απόπειρα αυτοκτονίας είναι πολλοί και σύνθετοι. Η κατάθλιψη, η κατάχρηση αλκοόλ, το κάπνισμα και η χρήση ναρκωτικών μεταξύ άλλων, έχουν συσχετισθεί με την αυτοκτονία.

Από το 1970, επιδημιολογικές και κλινικές έρευνες είχαν φέρει στην επιφάνεια το γεγονός ότι υπάρχει σχέση μεταξύ σκέψεων αυτοκτονίας και καπνίσματος.

Παρά το γεγονός ότι η εν λόγω σχέση επιβεβαιώθηκε από διάφορες ερευνητικές ομάδες, εντούτοις ο βιολογικός μηχανισμός δια μέσου του οποίου αυτό γίνεται δεν έχει ακόμη ανακαλυφθεί.
Πρόσφατα βρέθηκε ότι στον εγκέφαλο καπνιστών, είναι μειωμένη η συγκέντρωση ενός ενζύμου, της μονοαμινοξειδάσης, που έχει καθοριστικό ρόλο στο μεταβολισμό της σεροτονίνης. Οι αλλοιώσεις του μεταβολισμού της σεροτονίνης εμπλέκονται στην κατάθλιψη που μπορεί να οδηγήσει σε αυτοκτονία.

Η δράση της μονοαμινοξειδάσης είναι μειωμένη σε καπνιστές αλλά επανέρχεται στα φυσιολογικά όρια στους πρώην καπνιστές. Η διακοπή του καπνίσματος συνοδεύεται από αποκατάσταση του μεταβολισμού της σεροτονίνης με απομάκρυνση των σκέψεων αυτοκαταστροφής.

Γιατροί από το πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν σε μια πληθυσμιακή έρευνα που άρχισε από το 1989, εξέτασαν τη συχνότητα των ψυχιατρικών διαταραχών σε σχέση με το κάπνισμα για χρονική διάρκεια 10 ετών.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι αυτοί που κάπνιζαν και όχι εκείνοι που είχαν διακόψει το κάπνισμα, είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν σκέψεις αυτοκαταστροφής και να κάνουν απόπειρες αυτοκτονίας.

Το γεγονός αυτό ήταν ανεξάρτητο από το εάν υπήρχε στην αρχή της έρευνας κατάθλιψη ή όχι στους συμμετέχοντες. Αυτό δείχνει ότι το κάπνισμα λειτουργεί ως ανεξάρτητος παράγοντας που προκαλεί διαταραχές στο μεταβολισμό του εγκεφάλου που προδιαθέτουν στην αυτοκτονία.

Σε ασθενείς που στην αρχή της περιόδου έρευνας είχαν κατάθλιψη και παράλληλα κάπνιζαν, ο κίνδυνος για συμπεριφορά αυτοκαταστροφής και αυτοκτονία ήταν μεγαλύτερος. Δεν αποκλείεται ότι στους ασθενείς με κατάθλιψη, το κάπνισμα να λειτουργεί ως επιπρόσθετος επιβαρυντικός παράγοντας που αυξάνει τις τάσεις αυτοκτονίας.

Η κατάθλιψη στην εποχή μας προσβάλλει ένα συνεχώς αυξανόμενο αριθμό συνανθρώπων μας. Η αυτοκτονία δυστυχώς απειλεί ασθενείς όλων των ηλικιών. Είναι σημαντικό να αναγνωρίζονται οι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο σκέψεων αυτοκαταστροφής και απόπειρας αυτοκτονίας.

Το κάπνισμα είναι μάστιγα με πολλές αρνητικές συνέπειες που συχνά απειλούν τη ζωή σε μεγάλο ποσοστό ανθρώπων.

Είναι σημαντικό να είναι σε γνώση όλων ότι το κάπνισμα σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο αυτοκτονίας και ότι ασθενείς με κατάθλιψη που καπνίζουν, επιδεινώνουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση τους.

Πόσο αποτελεσματικό είναι το νέο εμβόλιο κατά του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας;

Το εμβόλιο Gardasil είναι σε θέση να προλαμβάνει το 99% των περιπτώσεων με προκαρκινικές βλάβες του τραχήλου της μήτρας.

Σε γυναίκες που είναι σεξουαλικά ενεργές, οι οποίες ακόμη δεν έχουν μολυνθεί από τον ιό HPV που προκαλεί τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, η χορήγηση του εμβολίου κατά του εν λόγω ιού, θα μπορούσε να μειώνει δραστικά τον αριθμό των νέων προκαρκινικών βλαβών και καρκίνων του τραχήλου της μήτρας που προκαλούνται από τους ιούς HPV 16 και 18.

Οι ιοί HPV 16 και 18, ευθύνονται για περίπου 70% των περιπτώσεων καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Το εμβόλιο Gardasil προσφέρει προστατευτική ανοσία κατά των ιών HPV 16 και 18 που προκαλούν προκαρκινικές αλλοιώσεις και καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.

Επίσης προσφέρει ψηλό βαθμό προστασίας κατά των ιών HPV 6 και 11 που προκαλούν μαζί πέραν του 90% όλων των περιπτώσεων κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων. Οι 4 τύποι των ιών HPV, ευθύνονται για μεγάλο αριθμό παθολογικών τεστ Παπανικολάου και χαμηλού βαθμού βλάβες του τραχήλου.

Στη μεγαλύτερη έρευνα που έγινε ποτέ για την αποτελεσματικότητα του Gardasil, οι ερευνητές συνδύασαν και ανάλυσαν τα δεδομένα από 4 τυχαιοποιημένες θεραπευτικές δοκιμές στις οποίες συμμετείχαν 20.583 γυναίκες, ηλικίας 15 έως 26 ετών από πέραν των 24 χωρών της Ευρώπης, Βορείου Αμερικής, Λατινικής Αμερικής και Ασίας. Οι συμμετέχουσες, με τυχαίο τρόπο κατανέμονταν στο να λάβουν το εμβόλιο ή ένα πλασέμπο (εικονικό εμβόλιο). Η διάρκεια παρακολούθησης ήταν 3 χρόνια.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η προφυλακτική χορήγηση του εμβολίου ήταν εξαιρετικά αποτελεσματική στην πρόληψη των προκαρκινικών αλλοιώσεων που προκαλούν οι ιοί HPV στον τράχηλο της μήτρας.

Η αποτελεσματικότητα στην πρόληψη των προκαρκινικών τραχηλικών βλαβών ήταν της τάξης του 99%. Βρέθηκε ότι το εμβόλιο προσφέρει πολύ ψηλή προστασία από σοβαρές ασθένειες που σχετίζονται με τους ιούς HPV, σε γυναίκες που δεν είχαν εκτεθεί πριν από το εμβόλιο σε ιούς που αντιμετωπίζονται από το εμβόλιο.

Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας, αποτελεί τη δεύτερη σε συχνότητα αιτία θανάτου λόγω καρκίνου στις γυναίκες. Προκαλεί 240.000 θανάτους, κάθε χρόνο παγκοσμίως.

Οι εμπειρογνώμονες υπολογίζουν ότι κατά το 2007, περίπου 500.000 γυναίκες θα προσβληθούν από καρκίνο τραχήλου της μήτρας παγκόσμια. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο αριθμός των γυναικών που θα παρουσιάσουν τη νόσο υπολογίζεται στις 11.000. Στη εν λόγω χώρα κάθε μέρα, 10 γυναίκες πεθαίνουν από καρκίνο τραχήλου της μήτρας.

Χάρις στην έρευνα αυτή και προηγούμενες εργασίες, αποδεικνύεται επιπρόσθετα ότι το εν λόγω εμβόλιο προστατεύει και από 3 άλλους σπάνιους καρκίνους (αδενοκαρκίνωμα του τραχήλου, καρκίνο του κόλπου και καρκίνο του αιδοίου) που προκαλούνται από τους ιούς HPV.

Σύμφωνα με υπολογισμούς από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών (CDC) των Ηνωμένων Πολιτειών, περισσότεροι από 20 εκατομμύρια άνδρες και γυναίκες, είναι μολυσμένοι με ιό HPV. Επιπρόσθετα κάθε χρόνο καταγράφονται περισσότερες από 6 εκατομμύρια νέες περιπτώσεις μολύνσεων με τον εν λόγω ιό, γεγονός που καθιστά τη νόσο τη συχνότερη μόλυνση που μεταδίδεται από το σεξ στη χώρα.

Βασικά, θα μπορούσε να λεχθεί ότι σχεδόν όλοι οι άνθρωποι με ενεργό σεξουαλική ζωή, θα εκτεθούν σε κάποια φάση της ζωής τους στον ιό HPV. Στους περισσότερους δεν προκαλεί επιπλοκές και φεύγει από μόνος του. Ωστόσο σε αριθμό περιπτώσεων μολύνσεων με ψηλού κινδύνου τύπους του ιού HPV, εάν δεν γίνει η κατάλληλη αντιμετώπιση, είναι δυνατό να προκληθεί καρκίνος του τραχήλου της μήτρας.

Οι ασθενείς που θα αναπτύξουν καρκίνο τραχήλου μήτρας, παρουσιάζουν από πριν προκαρκινικές αλλοιώσεις στον τράχηλο. Το εμβόλιο Gardasil βρέθηκε στη μεγάλη αυτή έρευνα ότι είναι σε θέση να προλαμβάνει το 99% των περιπτώσεων με προκαρκινικές βλάβες.

Το εμβόλιο εγκρίθηκε για χορήγηση σε κορίτσια και γυναίκες καλύπτοντας τις ηλικίες από 9 έως 26 ετών. Το γεγονός της χορήγησης εμβολίου για πρόληψη σεξουαλικά μεταδιδόμενης νόσου σε κορίτσια πριν από την εφηβική ηλικία, δημιούργησε κάποιες αντιδράσεις. Όμως οι ειδικοί δηλώνουν ότι το ανοσολογικό σύστημα των κοριτσιών και νεαρών γυναικών, αντιδρά πολύ καλά στο εμβόλιο και έτσι αυξάνει την προστασία τους από τον καρκινογόνο ιό.

Συνοπτικά, βλέπουμε ότι ο εμβολιασμός σε μεγάλη κλίμακα και η ανίχνευση με το τεστ Παπανικολάου των προκαρκινικών καταστάσεων του τραχήλου της μήτρας, θα μειώσει δραματικά τη μάστιγα του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας και άλλων ασθενειών που σχετίζονται με τον ιο HPV.

AIDS

Ο αριθμός των παιδιών που θα μείνουν ορφανά εξαιτίας του AIDS σχεδόν θα διπλασιαστεί σε 25 εκατομμύρια μέχρι το τέλος της δεκαετίας.

Aids campaign

Ευρηματική καμπάνια για το Aids και τα θανατηφόρα προβλήματα που δημιουργεί.
Πολές φορές μια σοκαρίστική εικόνα φέρνει μεγαλύτερο αποτέλεσμα απο μια λογική εξήγηση.

Mάθημα ζωής από τον καρκίνο

«Kοιτάχτηκα στον καθρέφτη και είπα στον εαυτό μου: 'Θάλεια, δεν φαίνεσαι να έχεις καρκίνο. Mια χαρά είσαι. Όμορφη και ρόδινη! Kαι έτσι θα μείνεις, δεν θα το αφήσεις να βγει προς τα έξω...'»

ΑΡΕΤΗ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Δεν φώναξε, δεν ούρλιαξε, δεν έκλαψε. Σήκωσε μονάχα το βλέμμα της και ρώτησε τον ειδικό: «Πόσες πιθανότητες έχω;». « Μισές μισές...», απάντησε εκείνος. «Και μετά;», ξαναρώτησε. «Τακτική παρακολούθηση για πιθανή επανεμφάνιση», είπε ο γιατρός.

H Θάλεια δίνει εδώ και εννέα χρόνια μια απίστευτη μάχη γενναιότητας με τον καρκίνο...

H Θάλεια μάζεψε την τσάντα της και τον φάκελο με τις εξετάσεις και βγήκε στον δρόμο. Ήταν ένα ζεστό αυγουστιάτικο πρωινό. Διέσχισε και τα δύο ρεύματα της Λ. Αλεξάνδρας δίχως να περιμένει το φανάρι - λες και δεν υπήρχαν αυτοκίνητα. Δεν άκουγε καν τα κορναρίσματα, ούτε τις βρισιές των οδηγών.

Ύστερα άρχισε να περπατά ασταμάτητα, δίχως προορισμό. Μέχρι που κατέρρευσε σ' ένα παγκάκι στην Πλατεία Αμερικής. Δεν θυμάται τίποτα άλλο από εκείνη την ημέρα. Μόνο ότι στο σπίτι της έφτασε αργά το απόγευμα...

Δύναμη και θέληση τα όπλα μου. Εννέα χρόνια αργότερα και η Θάλεια στα 45 της χρόνια παλεύει ακόμα με τον καρκίνο που της εμφανίστηκε συνολικά τέσσερις φορές: «Έχω τη δύναμη και τον νικώ κάθε φορά που έρχεται. Και αν ξανάρθει, πάλι θα τον νικήσω! Γιατί αυτό είναι που περιμένει ο καρκίνος: να σε βρει ανέτοιμο, αδύναμο, ευάλωτο, δίχως όπλα! Εγώ έχω όπλα - τη δύναμή μου και τη θέλησή μου να ζήσω...».

Έχει υποβληθεί έως τώρα σε πέντε χειρουργεία - δύο αφαίρεσης μαστών, ένα γυναικολογικό, ένα σε ευπαθές όργανο και το τελευταίο για μελάνωμα στον μηρό πριν από τρεις μήνες - και αντέχει ακόμα. Έχει μια βαθιά λαχτάρα να μεγαλώσει και να στηρίξει τα δυο της κορίτσια - 18 και 14 χρόνων αντίστοιχα - που με τη σειρά τους βοηθούν, στηρίζουν και ενθαρρύνουν τη μητέρα τους στον δύσκολο αγώνα της. Ο άνδρας της Θάλειας πέθανε από έμφραγμα λίγο πριν εκείνη αρρωστήσει: «Είναι τόσο απρόβλεπτη η ζωή! Οι ανατροπές έρχονται μέσα σε δευτερόλεπτα, εκεί που δεν το περιμένεις. Είχαμε μαζί μια βιοτεχνία ρούχων στη N. Ιωνία, παλεύαμε μέρα - νύχτα, αλλά ήμασταν μια ευτυχισμένη οικογένεια. Όταν έφυγε εκείνος, αναγκάστηκα να πουλήσω την επιχείρηση και να πιάσω δουλειά σε μια ιδιωτική εταιρεία. Λίγους μήνες μετά μού εμφανίστηκε καρκίνος στον αριστερό μαστό... ».

H αποδοχή του προβλήματος είναι το πιο δύσκολο για έναν καρκινοπαθή. «Όταν το καταφέρεις όμως, έχεις τη μισή λύση. Γιατί παραδέχεσαι ότι έχεις έναν εχθρό και ετοιμάζεις τα όπλα σου! Στην αρχή, είναι αλήθεια, νόμισα ότι ήρθε η συντέλεια του κόσμου. Έξω είχε 40 βαθμούς και εγώ κρύωνα. Δεν υπήρχαν αισθήματα, ούτε καν πόνος. Μονάχα ένα απίστευτο κενό... Ήταν σαν να είχα κιόλας πεθάνει...».

H αίσθηση αυτή δεν κράτησε περισσότερο από 3-4 ημέρες: «Ξαφνικά, το τρίτο πρωινό σηκώθηκα από το κρεβάτι μου και ήμουν ένας άλλος άνθρωπος. Είχα βρει πάλι το γέλιο και την αισιοδοξία μου. Κοιτάχθηκα στον καθρέφτη και είπα στον εαυτό μου: 'Θάλεια, δεν φαίνεσαι να έχεις καρκίνο. Μια χαρά είσαι. Όμορφη και ρόδινη! Και έτσι θα μείνεις, δεν θα το αφήσεις να βγει προς τα έξω...'».
Κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία

Κάθε φορά που έκανε χημειοθεραπεία, επέστρεφε την ίδια ημέρα στη δουλειά της! Δεν ντράπηκε ούτε φοβήθηκε ποτέ να πει «είμαι καρκινοπαθής» και ο καρκίνος ήταν τελικά για τη Θάλεια «το μεγαλύτερο μάθημα ζωής που πήρα ποτέ... Αυτό το μάθημα με έκανε να δω και τη ζωή και τους ανθρώπους με ένα διαφορετικό βλέμμα... Με έκανε να εκτιμήσω κάθε μικροχαρά και με δίδαξε να ζω την κάθε μου μέρα σαν να είναι η τελευταία!».

Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι «τα έχω καλά με τη συνείδησή μου και κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ είμαι έτοιμη και να μην ξυπνήσω, αφού δεν έχω παραλείψει να κάνω κάτι καλό, μια μικρή ανθρώπινη πράξη, να βοηθήσω κάποιον που έχει ανάγκη, να περάσω από ένα θάλαμο καρκινοπαθών και να τους πω 'με βλέπετε, ήμουν και εγώ εδώ και τώρα είμαι καλά', να σφίξω ένα χέρι, να χαμογελάσω σ' ένα θλιμμένο πρόσωπο, να χτυπήσω την πόρτα της διπλανής μου γερόντισσας και να της προσφέρω ένα πιάτο φαγητό ή να πιούμε μαζί τον απογευματινό μας καφέ...».

Δεν έχει ξεφύγει ακόμη από τον κίνδυνο και αυτήν τη στιγμή βρίσκεται πάλι σε φάση θεραπείας. Θέλει να ελπίζει ότι αυτή η φορά «είναι και η τελευταία, αλλά και αν δεν είναι έτσι, θα έχω κρατημένα τα όπλα μου και θα είμαι σε επιφυλακή.

Ο καρκίνος επιμένει γιατί θέλει να μου δώσει και άλλα μαθήματα. Δεν θα τα αρνηθώ...».
Αξίζει να παλεύεις για τη ζωή

Δεν του επέτρεψε τελικά να βγει προς τα έξω! Ακόμα και τα χειρουργεία αφαίρεσης μαστού δεν της άφησαν «μια αίσθηση ακρωτηριασμού ή αναπηρίας. Έκλαψα περισσότερο από ανακούφιση που έφυγε από πάνω μου το 'πρόβλημα' παρά από την έλλειψη των μαστών που ήταν το 'σύμβολο' της γυναικείας μου οντότητας. Έπεισα τον εαυτό μου ότι όταν κάποιο μέλος του σώματος είναι άρρωστο ή νεκρό, είναι και περιττό, πρέπει να φεύγει. Τον έπεισα για κάτι ακόμα: αξίζει να παλεύεις για τη ζωή, γιατί τίποτα πολυτιμότερο δεν υπάρχει απ' αυτήν...».

Ταλαιπωρήθηκε πολύ, αλλά δεν πτοήθηκε: «Έδινα δύναμη στα κοριτσάκια μου και αντλούσα από τη δική τους δύναμη, το δικό τους μεγάλο κουράγιο. H βεβαιότητα ότι αν έχανα τη δύναμή μου θα έχανα και τη μάχη και θα έμεναν μόνες, ήταν και το 'καταπραϋντικό' μου για τους πόνους και τις ταλαιπωρίες που πέρασα. Πήγαινα για χημειοθεραπεία σαν να πήγαινα σε μια ωραία θεατρική παράσταση. Και την ώρα που το φάρμακο περνούσε και έκαιγε τη φλέβα μου μεταφερόμουν σε μια ωραία παραλία και εκεί έκτιζα κάστρα με τις κόρες μου...».

Εθισμός στο σεξ: Αυτά που πρέπει να ξέρετε

Υπολογίζεται ότι 3% έως 5% των ενηλίκων πάσχουν από ψυχαναγκαστική σεξουαλική συμπεριφορά

Ο εθισμός στο σεξ είναι μια πραγματική ψυχική διαταραχή η οποία μπορεί να επηρεάζει σοβαρά την κοινωνική, οικογενειακή και επαγγελματική ζωή των ατόμων που υποφέρουν.

Οι ειδικοί δίνουν διάφορα ονόματα για τη σοβαρή αυτή πάθηση. Ορισμένοι γιατροί την αποκαλούν ψυχαναγκαστική σεξουαλική συμπεριφορά ή σεξουαλική μανία ή ακόμη έμμονη διαστρέφουσα σεξουαλική δραστηριότητα.

Η κατάσταση αυτή εκδηλώνεται όταν το άτομο που παρουσιάζει το πρόβλημα, νιώθει τόσο έντονα την ανάγκη για να ασχολείται με θέματα σεξ που επηρεάζονται οι σχέσεις του και η εργασία του.

Το άτομο υποφέρει πραγματικά και η προσωπική και οικογενειακή του ζωή κινδυνεύουν να καταστραφούν από τις συνέπειες της ψυχαναγκαστικής σεξουαλικής συμπεριφοράς.

Υπολογίζεται ότι 3% έως 5% των ενηλίκων πάσχουν από ψυχαναγκαστική σεξουαλική συμπεριφορά. Η διαταραχή αυτή παρουσιάζεται περισσότερο στους άνδρες παρά στις γυναίκες.

Οι γυναίκες που πάσχουν δεν μπορούν να υπολογιστούν με ακρίβεια. Λόγω των κοινωνικών επιπτώσεων οι γυναίκες δεν αποκαλύπτουν το πρόβλημα με την ίδια ευκολία που μπορεί να το κάνουν οι άνδρες. Για το λόγο αυτό είναι πολύ πιθανόν ότι ο πραγματικός αριθμός των γυναικών που πάσχουν είναι μεγαλύτερος από αυτόν που σήμερα είναι γνωστός.

Η πάθηση παρουσιάζεται στους ετερόφυλους και στους ομοφυλόφιλους. Υπολογίζεται ότι είναι συχνότερη στους ετερόφυλους άνδρες.

Πολλά από τα άτομα που πάσχουν από ψυχαναγκαστική σεξουαλική συμπεριφορά είναι παντρεμένα και έχουν κατά τα άλλα μια φαινομενικά φυσιολογική ζωή. Συχνά έχουν διπλή ζωή και δυσκολεύονται στο να αναπτύξουν και να διατηρήσουν στενές συναισθηματικές σχέσεις.
Τα κυριότερα σημεία και συμπτώματα της ψυχαναγκαστικής σεξουαλικής συμπεριφοράς είναι τα ακόλουθα:

* Η σεξουαλική συμπεριφορά γίνεται προβληματική διότι συνοδεύεται από έμμονες ιδέες, επηρεάζει τις καθημερινές δραστηριότητες, επηρεάζει τις σχέσεις με τους άλλους

* Ύπαρξη πολλαπλών σεξουαλικών συντρόφων ή εξωσυζυγικών σχέσεων

* Σεξουαλικές επαφές με σειρά από άγνωστους συντρόφους συμπεριλαμβανομένων και των κοινών γυναικών

* Χρήση τηλεφωνικών υπηρεσιών που προσφέρονται για σκοπούς σεξ

* Σαδιστικές ή μαζοχιστικές σεξουαλικές πράξεις οι οποίες προκαλούν σεξουαλική διέγερση διαμέσου της πρόκλησης ή αποδοχής πόνου κατά το σεξ

* Επίδειξη των σεξουαλικών οργάνων σε κοινούς χώρους (επιδειξιμανία)

Η ψυχαναγκαστική σεξουαλική συμπεριφορά έχει τάση να είναι έντονη, χρόνια και είναι πέραν των δυνατοτήτων ελέγχου του άτομου που πάσχει. Όσο περισσότερο το άτομο ψάχνει να λύσει τις ανάγκες του διαμέσου του σεξ, τόσο περισσότερο νιώθει ότι δεν μπορεί να το πετύχει.

Ο ασθενής νιώθει όλο και περισσότερο απογοητευμένος. Στην πραγματικότητα χρησιμοποιεί το σεξ σαν ένα τρόπο για να ξεφύγει από άλλα προβλήματα που το βασανίζουν όπως η μοναξιά, η κατάθλιψη, το άγχος και το στρες.

Ποιες είναι όμως οι αιτίες που προκαλούν την κατάσταση αυτή;

Οι ψυχολογικοί μηχανισμοί που οδηγούν στην ψυχαναγκαστική σεξουαλική συμπεριφορά μπορεί να δημιουργήθηκαν ήδη κατά την παιδική ηλικία. Οικογενειακά προβλήματα, η σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση παιδιών, είναι αιτίες που μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα στη σεξουαλική συμπεριφορά.

Τα ψυχολογικά τραύματα που πιθανόν ένα παιδί να έχει υποστεί, μπορεί να του δημιουργούν ντροπή ή το αίσθημα ότι δεν αξίζει τίποτα. Τα αισθήματα αυτά δυνατόν να προκαλούν στρεβλώσεις στις σχέσεις του παιδιού με τους άλλους όταν μεγαλώσει και παράλληλα να προκαλούν διαταραχές στη σεξουαλική του συμπεριφορά.
Τα άτομα που υποφέρουν από ψυχαναγκαστική σεξουαλική συμπεριφορά διατρέχουν διάφορους σοβαρούς κίνδυνους:

* Προβλήματα στις διαπροσωπικές σχέσεις, στην οικογένεια και στις συζυγικές σχέσεις

* Δημιουργία χρεών λόγω δαπανών που είναι αναγκαίες για την εκπλήρωση των σεξουαλικών αναγκών όπως για παράδειγμα για σκοπούς πορνείας, πορνογραφίας, τηλεφωνικών υπηρεσιών για σεξ και άλλων εξόδων

* Τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα όπως το AIDS, η γονόρροια, τα χλαμύδια, η σύφιλη απειλούν όχι μόνο το άτομο που πάσχει από ψυχαναγκαστική σεξουαλική συμπεριφορά αλλά και τους διάφορους συντρόφους που έχει κατά καιρούς

* Προβλήματα με την αστυνομία, λόγω σεξουαλικών επιθέσεων, επιδειξιμανίας ή λόγω πορνείας

* Επαγγελματικά προβλήματα λόγω αδυναμίας συγκέντρωσης και κίνδυνος απώλειας της εργασίας

* Κίνδυνος κατάχρησης αλκοόλ και χρήσης ναρκωτικών

* Αισθήματα απογοήτευσης και ντροπής διότι ο ασθενής συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να καταστείλει συμπεριφορές που δεν είναι κοινωνικά αποδεκτές και οι οποίες διαταράσσουν τις κανονικές του σχέσεις

Τα άτομα που πάσχουν από ψυχαναγκαστική σεξουαλική συμπεριφορά έχουν ανάγκη από θεραπεία.

Η ψυχοθεραπεία είναι μια αποτελεσματική μέθοδος που συμβάλλει στη καταπολέμηση του προβλήματος. Η ψυχοθεραπεία μπορεί να είναι ατομική ή ομαδική.

Ειδικοί γιατροί μπορούν να βοηθήσουν τον ασθενή να αναγνωρίσει καλύτερα το ρόλο του σεξ σαν ένα μέρος μιας σχέσης αγάπης. Μπορούν επίσης να βοηθήσουν τον ασθενή να αντιμετωπίζει καλύτερα τα ψυχικά τραύματα που έχει υποστεί κατά την παιδική ηλικία και που οδηγούν στην ψυχαναγκαστική σεξουαλική συμπεριφορά.

Ταυτόχρονα με την ψυχοθεραπεία, η αντιμετώπιση των προβλημάτων μέσα στο ζευγάρι από ειδικό σε θέματα οικογενειακής θεραπείας είναι χρήσιμη για να επιλυθούν τα προβλήματα που δημιουργούνται λόγω των ψυχαναγκαστικών σεξουαλικών δραστηριοτήτων.

Τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα βοηθούν στην καταστολή της σεξουαλικής ορμής δια μέσου της δράσης που έχουν στον εγκέφαλο. Οι σεξουαλικός ψυχαναγκασμός μειώνεται όταν τα φάρμακα αυτά μειώνουν τα ψυχικά συμπτώματα του άγχους που συνοδεύουν τις καταστάσεις αυτές.

Η συμπαράσταση από την οικογένεια και τους φίλους είναι απαραίτητη για να μπορέσει ο ασθενής να ξεπεράσει το δύσκολο αυτό πρόβλημα.